عصمت احمدیان؛ بانوی مبارز انقلابی و جهادگر خط مقدم جبهه ها

از قصه‌ی ما
نسخهٔ تاریخ ‏۵ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۳۵ توسط حسين بازيار (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «حاجیه خانم عصمت احمدیان متواد 1324 هجری شمسی در '''روستای باغ بادران''' استان ''...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

حاجیه خانم عصمت احمدیان متواد 1324 هجری شمسی در روستای باغ بادران استان اصفهان است .ایشان در سال 1335 به علت ازدواج به اهواز مهاجرت میکند .ایشان ابتدا در محله ی نادری و در کنار دیگر اعضای خانواده ی همسر زندگی میکند. در آن سال ها در کنار تربیت فرزندان، دست به فعالیت های اقتصادی می زند. با اوج گیری مبارزات علیه رژیم طاغوت در صف اول مبارزات است . فعالیت های اساسی خانم احمدیان با شکل گیری انقلاب آغاز می شود که می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • عضو جهاد سازندگی، سپاه، بنیاد مسکن و مستضعفین
  • عضو کانون سمیه، کانونی که سرپرستی زنان بی سرپرست را عهده داشته است.
  • محور اصلی ایجاد چایخانه ی سنتی اهواز و محل شستشو و جمع آوری لباس های رزمندگان دفاع مقدس
  • محور اصلی کاروان زینب (س)، کاروانی که هر هفته از خانواده های شهدا سرکشی و دلجویی می کردند
  • از نیروها ی اصلی ریسندگی به عنوان ستاد پشتیباتی جنگ اهواز (مرکز ریسندگی در اهواز از اغاز جنگ تحمیلی محلی میشود برای پشتیبانی از خط مقدم جبهه، دریافت محموله هایی مثل لباس، مواد خوراکی و... وارسال ان ها به خط مقدم. در این بین خانم احمدیان با ماشین شخصی خود و به رانندگی خود مواد پشتیبانی را به خط مقدم میرساندند.)
  • حضور در محاصره ی خرمشهر به عنوان پشتیبان
  • حضور در خط مقدم جبهه های نبرد حق علیه باطل به عنوان پشتیبان و حضور در سنگر های رزمنده ها برای روحیه دهی
  • برگزاری مراسمات مذهبی به نیت پیروزی (به عنوان مثال برگزاری 30 شب مراسم احیا در ماه مبارک رمضان برای پیروزی رزمنده ها)

خانم عصمت احمدیان، مادر دو شهید به نام های اسماعیل و ابراهیم فرجوانی است. همسر ایشان هم به عنوان بسیجی در جنگ حضور داشته اند که پس از اصابت یک خمپاره که کنار ایشان و فرزندش عمل نکرده است به خواهش پسرش اسماعیل از ترس اینکه مبادا پدر شاهد شهادت فرزندانش شود دیگر به جبهه نمی رود. دختر ایشان نسرین فرجوانی 14 مرداد 1359 در بمباران هوایی در مسجد جوادالائمه اهواز مورد اصابت قرار گرفت که از ناحیه فک و صورت، ‌سمت راست بدنش ‌به شدت آسیب دید که به مدت پنج سال در ایران و در آلمان به مداوا پرداخت تا اینکه توانست با جراحی پلاستیک تقریبا درمان شود. شهید اسماعیل فرجوانی هنگام اذان صبح 6 آبان 1341 متولد شد ‌که بعد از 25 مرتبه مجروحیت در عملیات کربلای 4 در چهارم دی 1365 به شهادت رسید. محل شهادت اسماعیل در جزیره ام‌الرصاص بود. وقتی همرزمانش دیدند که حاج اسماعیل به شهادت رسیده پیکر او را بر می‌دارند در سنگر‌های تسخیر شده عراقی‌ها می‌گذارند تا در اولین فرصت پیکر ایشان را به عقب برگردانند اما ‌عملیات لو می‌رود و پیکر اسماعیلم در سرزمین کربلای 4 می‌ماند تا اینکه بعد از 18 سال انتظار به خاک وطن باز می‌گردد. شهید اسماعیل در عملیات بدر دست راستش قطع شد، ‌در عملیات رمضان پاهایش زیر تانک رفت و در عملیات خیبر شیمیایی شد. در عملیات محرم سینوس‌های سرش پاره شد.

ابراهیم فرجوانی هم که متولد 10 دی 1343 بود در عملیات طریق‌القدس (فتح‌الفتوح بستان) که اولین حرکت رزمی از طرف رزمندگان اسلام بود در تاریخ 9 آبان 1360به شهادت رسید. ابراهیم دومین بار حضورش در عملیات بود که به شهادت رسید. خانم احمدیان، هم اکنون هفته ای چند جلسه برای دانش آموزان سخنرانی انقلابی دارد و علاوه بر آن پشتیبانی چبهه ی مقاومت را هم انجام می دهد.