تفاوت میان نسخه‌های «معلم شهیدی که هم سلولی مقام معظم رهبری بود»

وی سال 1349 از اصفهان به زادگاهش بازگشت و در دبیرستان کورش(سابق) تدریس فقه را بر عهده گرفت. همزمان با تدریس با راه‌اندازی انجمن ضدبهاییت به مقابله با افکار التقاطی بهاییان ـ که با حمایت‌های حکومت شاه انجام می‌شد ـ پرداخت و همین کار موجب شد تا ساواک، مدت‌های بسیاری او را زیر نظر گیرد، اما به دلیل زیرکی این شهید بزرگوار، موفقیت چندانی به دست نیاورد.

محمد طالبیان مدتی بعد با گسترش فعالیت‌های انقلابی خود به گروه انقلابی «ابوذر» که از مبارزان بزرگی تشکیل شده بود، پیوست و کارهای بسیاری ضد حکومت شاه انجام داد.

مدتی بعد، شماری از همرزمان محمد دستگیر شده و شش نفر از نزدیک‌ترین دوستانش را اعدام کردند. او کسی نبود که با این مشکلات، دست از مبارزات خود بردارد. سال 1352 به ‌دست نیروهای امنیتی شاه دستگیر و پس از تحمل شش ماه شکنجه به 15 سال زندان محکوم شد.

با سرنگونی حکومت شاه و پیروزی انقلاب اسلامی از زندان آزاد شد و مسئولیت‌های متعددی در آموزش و پرورش، وزارت کشور و سازمان‌های دیگر بر عهده گرفت.

پس از آغاز جنگ تحمیلی، بی‌هیچ تردیدی از مسئولیت خود استعفا داده و راهی جبهه شد تا با دشمن مقابله کند. در جبهه‌های جنگ و مناطق عملیات عاشقانه حضور یافت و تا آخرین روزهای جنگ با وجود سن بالا با پذیرش مسئولیت‌، مبارزه‌ای را که از سال‌ها قبل ضد کفر آغاز کرده بود، ادامه داد.

جنگ پایان یافته بود و محمد طالبیان ناراحت از اینکه پس از سال‌ها مبارزه و شکنجه، توفیق شهادت را ندارد. سال 1370سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تصمیم گرفت به پایگاه منافقان کوردل در منطقه عمومی خانقین حمله کرده و با نابودی این پایگاه، ضدانقلابیون مستقر در آن را به هلاکت رسانده یا متواری سازد تا مردم ساکن در مناطق مرزی از شرارت‌های آن‌ها در امان باشند.

جنگ ما جنگ عقیده و مهم‌تر از جنگ براى سرزمین است و چون اکنون جنگ ما جنگ عقیده است؛. استکبار جهانى به طور وسیع براى شکست ما سرمایه گذارى کرده و در این جنگ، شخص آسان از امکانات مالى گذشته و حتى از جان و فرزندانش می‌گذرد و استکبار جهانى ان شاءالله با شکست قطعى روبرو خواهد شد.».

فرزند شهید حاج محمد طالبیان با اشاره به ویژگی های اخلاقی پدرش گفت: توجه به نماز اول وقت، نماز جماعت، صداقت، کمک به زیردستان و ولایت‌مداری از ویژگی‌های بارز شهید طالبیان بود.

  طالبیان بیان کرد: نوشیدن شربت شهادت، زیبنده این شهید بزرگوار بود و شهید طالبیان با شهادت، خودرا برای همیشه ماندگار ساخت. وی گفت: تقوای پدرم آن قدر بالا بود که برای اشتغال در آموزش و پرورش از مرجع تقلید زمان خود استفتا کرده و با موافقت وی به استخدام آموزش و پرورش در آمد تا مبادا به طاوغت خدمت کرده باشد.

علی فرزند شهید می‌گوید: میهمان داشتیم که پدرم تماس گرفت و گفت که کوله پشتی مرا آماده کنید می‌خواهم به جنگ بروم. ما خندیدیم، گفتیم احتمالاً دارد مزاح می‌کند، جنگ تمام شده، شاید به ماموریت می‌رود.