کمک دانشجویان به پیازکاران کرمانی
این شده بود مشکل همیشگی مناطق جنوبی کشور: «نبود الگوی مناسب کشت»
کشاورزان هم طبق بازار که هر سال تغییر می کرد هر سال محصول متفاوتی کشت می کردند.
اگر قیمت گوجه فرنگی امسال بیشتر می‌شد، سال بعد اکثرشان گوجه می کاشتند و نتیجه اش مشکلاتی بود که در پایانش پیش می آمد.
سال 91 بود که همین موضوع باعث شد عمده کشاورزان در استان کرمان پیاز بکارند؛
آنها و بسیاری از مناطق مشابه در استان های جنوبی. محصول، مازاد بر نیاز بازار بود و قیمتش آن قدر پایین که حتی برداشتش نیز به صرفه نبود.
کشاورزان مانده بودند و محصولات رهاشده در زمین ها و مشکلات اداره زندگی و احتمالا بدهکاری. میزان زیادی محصول داشت از دست می رفت، محصولی که برایش زحمت کشیده و هزینه شده بود.
چند فعالِ بسیجی دانشگاه باهنر کرمان دست به کار شدند: عکس برداری از محصولات
بر زمین مانده و توزیع شان بین دانشگاه های دیگر و تهیه یک گزارش.
تهرانی ها هم به کمکشان آمدند و نمایشگاهی از این عکس ها را در دانشگاه تهران برگزار
کردند. از خودِ این نمایشگاه هم گزارشی همراه با عکس تهیه و منتشر شد. یک هفتۀ
پرکار داشت به پایان می رسید که خبر حمایتِ امام جمعه استان کرمان رسید. اتفاق بعدش
همراهی برنامه «ثریا » بود که مستندِ ساختۀ دانشجویان را پخش کرد. ضربه آخر، بیانیه
مشترک چند دانشگاه استان بود که منتشر شد.
پیازها برداشت شد؛ چون جهاد کشاورزی جیرفت گفته بود آنها را به قیمت تضمینی می خرد.
