قدرت زنان امدادگر از کجا می‌آمد؟

از قصه‌ی ما

«فروغ‌الزمان فخاری» تازه دیپلم گرفته بود که مارش جنگ نواخته شد و فروغ‌الزمان را به اتفاق دو خواهرش فخرالزمان و زهرا راهی جبهه کرد. با تشویق مادرش که از مبارزان سال‌های ۴۲ بودند و فراخوان هلال ‌احمر برای اعزام امدادگر، وارد هلال ‌احمر شدند و پس از کسب آموزش‌های فشرده به جبهه اعزام شدند. آنها جزو اولین گروه‌های اعزامی بودند که به ایلام رفتند: «در طول هشت‌ سال دفاع مقدس از سوی سپاه پاسداران و هلال ‌احمر و بهداری مرکز در مناطق جنگی ایلام، ماهشهر، اهواز، خرمشهر و بیمارستان شهید کلانتری اندیمشک به‌ عنوان امدادگر خدمت می‌کردیم و به ‌طور مستمر تا ‌سال ۶۲ در مناطق جنگی حضور داشتیم.» او شاهد شهادت خیلی از مجروح های جنگی بود اما می‌گوید قدرت امدادگران زن در دوران جنگ وصف‌ناپذیر است: «زنان و دخترانی که به دعوت جمعیت هلال ‌احمر وارد این میدان شده بودند باید در طول شبانه‌روز با جمعیت زیادی از مجروحان با حال وخیم روبه‌رو می‌شدند. رویارویی با این صحنه‌ها و خسته‌نشدن و از پا ننشستن، به علت قدرتی بود که خدا به همه ما بخشیده بود.»