بانو سکینه واعظی؛ تقدیم شش شهید در راه اسلام

از قصه‌ی ما
مرحوم سکینه واعظی

مرحوم واعظی از مادران بزرگ و فداکار دیار اصفهان بود که سه پسر، یک دختر، یک عروس و یک دامادش به فیض عظیم شهادت نائل آمده بودند. شهیدان ابراهیم، حسن، محمد و فاطمه فرزندان این مادر قهرمان و مرتضی و طیبه واعظی داماد و عروس او بودند. این مادر پرافتخار در سال‌های پس از جنگ و دفاع مقدس زینب‌وار و استوار در مسیر آرمان‌های انقلاب ‌و اسلام مقاومت کرده بود. او سرانجام برای دیدار فرزندانش آغوش گشود و چشم بر این جهان فانی بست.

هیات دولت سال 74 نشان دولتی درجه یک ایثار را به پاس فداکاری‌ها و بزرگواری‌ها به مرحوم بانو سکینه واعظی اهدا کرده بود.[۱]


متن پیام تسلیت ریاست جمهوری

متن پیام تسلیت حجت الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی به این شرح است:

انالله و انا الیه راجعون درگذشت ام‌الشهداء حاجیه خانم سکینه واعظی؛ مادر بزرگوار شهیدان عالی‌قدر ابراهیم، حسن، محمد و فاطمه جعفریان، موجب تأثر و تألم خاطر شد. این مادر فداکار که به تأسی از اسوه صبر و استقامت حضرت زینب(س)، در عمر بابرکت خود فرزندانی شجاع، انقلابی و مبارز تربیت و تقدیم عزت و سربلندی انقلاب و نظام کرد، نام نیک‌اش در دفتر زرین ایثار و شهادت برای همیشه ماندگار خواهد ماند. اینجانب مصیبت وارده را به خانواده محترم آن مادر گرامی و مردم شهیدپرور استان اصفهان تسلیت می‌گویم و از درگاه خداوند رحمان برای ایشان رحمت واسعه الهی و همجواری با فرزندان شهیدش و برای عموم بازماندگان صبر و اجر مسألت دارم. حسن روحانی رییس جمهوری اسلامی ایران.

شش شهید در یک خانواده

طیبه واعظی همسر شهید ابراهیم جعفریان، پیش از انقلاب در زندان‌های ساواک زیر شکنجه به شهادت رسید و مرتضی واعظی همسر شهیده فاطمه جعفریان نیز توسط نیروهای ساواک به فیض شهادت نائل آمد. محمد جعفریان و حسن جعفریان نیز در جبهه‌های جنگ تحمیلی به شهادت رسیدند.


سکینه واعظی.jpg


ابراهیم جعفریان، در سال ۱۳۳۱ به دنیا آمد. وی از بنیانگذاران گروه مهدویون اصفهان است، ‌معلمی که در خرداد ۵۶ گروه او توسط ساواک شناسایی می‌شود. او به همراه همسر جوان خود ـ طیبه واعظی ـ و کودک خردسالش به تبریز مهاجرت می‌کند و در آن دیار غریب به فعالیت سیاسی و مذهبی پرداخته و زندگی سختی را شروع می‌کند. ساواک خانه را محاصره می‌کند و با ساکنین خانه مسلحانه درگیر می‌شود. ابراهیم و طیبه با حالتی مجروح دستگیر شده و به همراه کودک خردسال به تهران منتقل می‌شوند. از آنجا به مشهد و تبریز متواری می‌شوند و در تبریز ابراهیم و طیبه دستگیر و تحت شکنجه ساواک به شهادت می‌رسند. شهید قهرمان طیبه واعظی دهنوی در سال ۱۳۳۷ در یکی از روستاهای اطراف اصفهان متولد شد. در سال ۱۳۵۰ طیبه با پسرخاله مجاهدش ابراهیم جعفریان ازدواج کرد. طیبه به عضویت سازمان مهدویون درآمد. در سال ۵۵ به اتفاق همسر و کودک شیرخواره اش زندگی مخفیانه را انتخاب کرد تا اینکه پس از دستگیری شوهرش، سر یک قرار با برادرش مرتضی به محاصره مزدوران ساواک درمی آید. در این درگیری مرتضی به شهادت می رسد لیکن طیبه پس از اتمام فشنگ هایش دستگیر می شود. طیبه پس از چند روز شکنجه به همراه همسر و فرزندش به زندان کمیته مشترک تهران منتقل می شود و سرانجام بعد از یک ماه و نیم تحمل سخت ترین شکنجه ها، در سوم خرداد ۵۶ به شهادت می رسد. شهید فاطمه جعفریان دهنوی در سال ۱۳۳۹ در یکی از روستاهای اصفهان متولد شد. فاطمه در ۱۵ سالگی با مجاهد شهید مرتضی واعظی دهنوی ازدواج کرد. در پائیز سال ۵۵ همراه با همسرش اقدام به مخفی شدن نمود و به تبریز هجرت کرد تا در تبریز، در تیم مجاهد شهید ابراهیم جعفریان به فعالیت خود ادامه دهد. در بهار سال ۵۶ خانه تیمی آنها در تبریز مورد محاصره مزدوران امنیتی رژیم ستم شاهی قرار گرفت و فاطمه پس از ساعت ها مقاومت، در حالیکه ۱۷ سال بیش نداشت، به فیض شهادت نائل آمد. شهید حسن جعفریان در سال ۱۳۳۶ بدنیا آمد. در دوران قبل از انقلاب در کنار ابراهیم به مبارزات ضدحکومت شاهنشاهی پرداخت. توسط ساواک تحت تعقیب قرار گرفت و در راه گلپایگان در حال ماموریت توسط ساواک به درجه رفیع شهادت نائل شد. شهید محمد جعفریان در سال ۱۳۴۹ به دنیا آمد و در سال ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۴ به درجه رفیع شهادت نائل گشت. [۲]

منابع