تفاوت میان نسخه‌های «مصاحبه با رحیم‌رضا الهی»

بعد از انقلاب اولین سال تحصیلی که تجربه کردید چگونه بود.

سال چهارم ابتدایی را می‌خواندیم که انقلاب پیروز شد و ادامه تحصیلات را در نظام جمهوری‌اسلامی خواندیم

بعد از انقلاب که به عنوان دانش‌آموز در مدارس بودید مربیان شما در تفهیم انقلاب اسلامی موثر بودند.

در بین مربیان، افراد شایسته ای بودند که دانش‌آموزان را دینی و مذهبی تربیت کنند و بعد از پیروزی انقلاب هم تکلیفی که بر دوش مربیان گذاشته شد انقلابی بار آوردن بچه‌هاو تبیین ارزش‌های انقلابی بود.تعدادی از مربیان نیز بودند که در همین راستا به درجه رفیع شهادت نائل شدند از جمله شهید جعفر خلیل زاده که مربی پرورشی مدرسه راهنمایی فرقانی بودندو بنده نیز یک سال افتخار شاگردی این شهید بزرگوار را داشتم که در کنار درس همیشه راهنمای ما از نظر اعتقادی و پرورشی بودند.

اولین مربی پرورشی ما آقای محمدزاده در دوره اول راهنمایی بودند.

فعالیت های پرورشی در آن دوره را به یاد دارید.

  پس از آقای محمدزاده دبیر پرورشی شما چه کسی بودند.

شهید جعفر خلیل زاده بودند که با روحیه مذهبی، دینی و هنری که داشتند تمام بچه ها را تحت تاثیر خود قرار دادند، خود بنده موفقیتهایی که در زندگی کسب کردم مدیون این شهید بزرگوار هستم. ایشان ارتباط بسیار صمیمی با بچه‌ها داشتند، یکی از فعالیتهای پرورشی که در دوره ایشان انجام میدادیم پشتیبانی از جبهه‌های جنگ بود که بچه‌ها با آوردن قلک‌های پس‌انداز خود به این امر کمک میکردند.

از جمله برنامه‌هایی که در آن دوره داشتیم، تشکیل گروههای سرود و اجرای سرود بود. اکثرا سرودهایی که از رادیو پخش میشد بدون موزیک تمرین و اجرا میکردیم، مثل سرود ای امام که اکثر بچه‌ها حفظ بودند، بنده هم به عنوان تک‌خوان با توجه به استعدادی که در این زمینه داشتم توسط مربی پرورشی انتخاب شده بودم. این فعالیت‌ها زمینه‌ای شد تا با دانش‌آموزانی که در ارتباط بودیم توانستیم گروه تئاتر را هم در مدرسه تشکیل بدهیم، با این تفکر که در زمان جنگ تحمیلی به سرمیبردیم، پیروزیها و موفقیتهایی که رزمندگان در جبهه های حق علیه باطل انجام میدادند به شکل نمایش نامه پیاده کنیم و به صورت تئاتر اجرا کنیم. دانش‌آموزانی هم بودند که در زمینه‌های ایجاد نشریات‌دیواری هم فعالیت می‌کردند.

گفتید که با ابزارآلات هنری ازجمله فلوت کار میکردیدچگونه آن را یاد گرفتید.

آیا اعتقاد دارید که در دهه 70 فعالیت های فرهنگی، کمرنگ تر شده اند.

فعالیت های فرهنگی به باور ها و اعتقادات دینی مربیان بستگی دارد، مربیان پرورشی که با توجه به نام مقدس امور‌تربیتی و اعتقادات دینی و انقلابی خود این مسیر را انتخاب کنند با مربیانی که به عنوان یک شغل و امرارمعاش وارد این عرصه می شوند تفاوت زیادی وجود دارد.

مدارس بهترین وموثرترین مرکز فرهنی کشوراست یعنی هر تحولی درجامعه بایدازآموزش‌و‌پرورش شروع شود، مربیان پرورشی یکی از تاثیر گذارترین کسانی هستند که مانع از پیاده شدن سیاستهای دشمنان در مدارس هستند. متاسفانه بعضی از مسئولین با توجه به برخی دلائل حکم انحلال امور‌تربیتی را صادر کردند، یکی از توجیه آنها این بودکه تمام معلمانی که به تدریس مشغول میشوند باید امر تربیت را نیز انجام دهند، در عمل این کار امکان پذیر نیست چرا که اولویت آموزش از نظرمعلمان بیشتر از فعالیتهای پرورشی و فرهنگی است که این خود به خود باعث کمرنگ شدن و محو شدن فعالیت پرورشی دانش‌آموزان خواهد شد، این اشتباه نوعی آب در آسیاب دشمنان نظام و ملت انداختن می‌باشد که شاید تاکنون هم جبران نشده است.

و مطلب آخر