مرکز تحقیقات مهندسی جنگ جهاد یا مرکز فناوری های نوین کشور

از قصه‌ی ما
نسخهٔ تاریخ ‏۷ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۲ توسط ابوالفضل بکرای (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

تاسیس مرکز تحقیقات مهندسی جنگ جهادسازندگی

برای مقابله با دشمن آن هم دشمنِ تا دندان مسلح که دائم پیشرفته‌ترین ادوات نظامی را دریافت می‌کند، باید پشتوانه‌های دانشی و فناوری فراهم شود. در دوران هشت ساله جنگ تحمیلی جهادگران جهاد سازندگی به موازات اقدامات واحدهای نظامی و قبل از آنها در یک اقدام علمی بی‌نظیر که از جمله شاهکارهای «جهاد علمی جهادسازندگی» به حساب می‌آید اقدام به ایجاد «مرکز تحقیقات مهندسی جنگ جهادسازندگی» نمودند.

این مرکز به‌سرعت با تأمین عرصه‌ای به وسعت 50 هکتار در تهران و ایجاد تأسیسات و تأمین تجهیزات بسیار پیشرفته و جذب و آموزش و ارتقاء علمی چند هزار محقق و نیروی فنی و پشتیبانی در مراکز تهران، شیراز، تبریز و مشهد نسبت به طراحی و تولید تجهیزات و ادوات پیشرفته‌ی مهندسی اقدام نمود و با اطلاع از نیازهای روزافزون رزمندگان و شرایط جبهه و با مصوبه‌ی شورای‌عالی دفاع و حمایت بی‌نظیر و قاطعانه‌ی رهبر انقلاب - که آن زمان ریاست شورای‌عالی دفاع را به‌عنوان رئیس‌جمهور عهده‌دار بودند - به تولید فناوری نظامی در صنایع موشکی در موضوع «موشکهای زمین به زمین با سوخت جامد مرکب» و دیگر تجهیزات از جمله طراحی و ساخت اژدر، نفربرهای آبی-خاکی پیشرفته، هلی‌کوپتر و دیگر تجهیزات نظامی اقدام نمود. توفیقات جهادگران در این مجموعه‌ی فناوری نظامی پیشرفته، برق‌آسا، همه‌جانبه و حماسه‌آفرین بود. امروز بسیاری از توفیقات نظامی کشور، مرهون جریان علمی و فرایند تولید فناوری مرکز مذکور است که در هر مرحله دستاوردها به بخش نظامی تحویل و انتقال فناوری شده است.

مرکز تحقیقات مهندسی جنگ جهاد که توسط محمد فریادی و پرویز شاطری در سال 1363 راه اندازی شد و چه در طول دوران جنگ و چه پس از آن گوشه ای از نیازهای فنی کشور را رفع کرد.

در سال 1373 شرکت سهند جهاد زیر نظر مرکز تحقیقات شکل گرفت و پروژه ها زیر نظر مرکز تحقیقات در آن شرکت انجام شد.

مرکز تحقیقات در سال 1390 به پژوهشگاه فضایی ایران منتقل و با عنوان "پژوهشکده رانشگرهای فضایی" به کار خود ادامه میدهد.


مهم ترین دستاوردها

مهمترین این دستاوردها از این قرار بود:

  • ساخت انواع موشکهای زمین به زمین سوخت جامد مرکب و تدوین دانش فنی برای همه‌ی زیرمجموعه‌های فناوری، اعم از سوخت، بدنه، هدایت و کنترل پرتاب‌کننده، تجهیزات تست و ثبت فرایند پرواز و دیگر و تجهیزات وابسته.
  • ساخت انواع نوآورانه‌ی اژدرهای رزمی برای نصب روی قایق‌های تندرو که نوعی بومی‌سازی تولید اژدرهای پیشرفته نیز محسوب می‌شد و قابلیت دفاعی و تهاجمی رزمندگان را در واکنش سریع به متجاوزان دریایی، صد چندان نمود.
  • ساخت انواع نفربر زرهی - از جمله نفر بر بسیار پیشرفته‌ی ویزل (vizel) - با کاربردهای متنوع که می‌تواند اساس یک تحول در ایجاد لشکرهای زرهی واکنش سریع باشد؛ این نفربر تهاجمی، فرماندهی، مخابراتی با ماهیت دو‌ زیست در خشکی و دریا و نیز قابل حمل با هلی‌کوپتر و هواپیما و با شنی زنده‌ی قابل حرکت روی خاک، آسفالت بدون تخریب و سریع و پرشتاب بود.
  • طراحی و ساخت انواع پل های سریع‌النصب قابل حمل توسط نفر، خودرو، تانک و ... که نهایتاً منجر به تأسیس یک مرکز تحقیقاتی و تولیدی تخصصی در طراحی و ساخت انواع پلهای نوآورانه گردید.
  • بازسازی و ارتقاء کیفیت انواع موشکهای هوا به زمین و هوا به هوا و زمین به هوای نیروی هوایی ارتش و سامانه‌های الکترونیکی هوانیروز و نیروی دریایی و بسیاری از تجهیزات پیشرفته‌ی دیگر.
  • نمونه‌سازی هلی‌کوپترهای آموزشی همراه با ساخت بلید، هاب، شفت مرکزی و دیگر تجهیزات آن.
  • تهیه‌ی طرح برای ساخت موشکهای ضد موشک و همچنین لانچر ماهواره‌های سبک برای یک برنامه‌ی جامع ماهواره‌ای جهت پایش لحظه‌ای کل کره‌ی زمین در مدار 500 کیلومتری با 64 ماهواره‌ی سبک (Light Sat).

جستارهای بیشتر

شرکت سهند مرکز تحقیقات مهندسی جنگ نفربر هلی کوپتر اژدر پل های سریع‌النصب موشک ماهواره سامانه های الکترونیکی ادوات جنگی

منابع