تفاوت میان نسخه‌های «عزیز خدایی، مربی پرورشی دهه 60»

اوایل ما در رابطه با صورت کار مشکل داشتیم. اولاً خودمان دوره ندیده و ناتوان بودیم. اصلاً از این کارها نکرده بودیم. بیشتر همکاران پرورشی از مسجد آمده بودند. آشنایی زیادی در باب صورت کار نداشتیم. دو فاکتور یعنی افراد و نیت برای من خیلی مهم بود. واقعاً دل‌مان می‌خواست یک کاری به خاطر خدا انجام بدهیم. نه برای نام‌آوری و نان‌آوری. خیال می‌کردیم در حال نماز و یا اعتکاف در مسجد هستیم. یعنی این چنین نگاه می‌کردیم. حتی به شعری که می‌گفتیم، یا کتابی که می‌نوشتیم. یا به کارهایی که انجام می‌دادیم. همه‌ی کارها طوری در ذهن‌مان بود که خیال می‌کردیم این را خدا دستور داده است. اگر بُعد صورت هم ضعیف بود ولی بُعد خلوصش خیلی بالا بود. من به این معتقدم که اکر تأثیری گذاشته که یقیناً گذاشته است. اگر این کار مانده است که یقیناً مانده است، مربوط به آن اخلاص کار بود.

[[رده:معلم]]

[[رده:مربی پرورشی]]

[[رده: فعالیت انقلابی]]