سانا؛ انرژی های نو ایران

از قصه‌ی ما
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۲۶ توسط امین سردارآبادی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «امروزه رشد مصرف انرژی در جوامع مدرن صنعتی علاوه بر خطر '''اتمام سریع منابع فسی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

امروزه رشد مصرف انرژی در جوامع مدرن صنعتی علاوه بر خطر اتمام سریع منابع فسیلی، جهان را با تغییرات برگشت ناپذیر و تهدید آمیز زیست محیطی مواجه نموده است. لذا در برنامه‌ها و سیاستهای بین المللی در راستای توسعه پایدار جهانی، نقش ویژه‌ای به منابع تجدیدپذیر انرژی محول شده است. به گونه‌ای که بطور مثال اتحادیه اروپا تولید ۱۲% انرژی الکتریکی مورد نیاز در سال ۲۰۱۰ از طریق انرژی های نو را هدف قرارداده است.

آغاز کار سازمان انرژی های نو در ایران

در کشور ما نیز در این راستا سازمان انرژیهای نو ایران متعاقب سیاستگذاریهای معاونت امور انرژی وزارت نیرو از سال ۱۳۷۴ عهده دار پرداختن به این مهم به منظور دستیابی به اطلاعات و فن آوریهای روز دنیا در خصوص استفاده از منابع انرژیهای تجدیدپذیر، پتانسیل سنجی و اجرای پروژه‌های متعدد (خورشیدی، باد و زمین گرمایی، هیدورژن و بیوماس) بوده است.

دولتی شدن سانا

در اواخر سال ۱۳۷۸ حجم عملیات و تنوع انجام آن‌ها باعث گردید که وزارت نیرو با استناد به ماده‌های ۱ و ۲ قانون تأسیس وزارت نیرو مصوب ۲۸/۱۱/۱۳۵۳ و همچنین تبصره ۲ ماده واحده قانون بودجه سال ۱۳۷۸ کل کشور پیشنهاد دولتی شدن شرکت سانا را به هیأت محترم وزیران بدهد تا جایگاه خالی سازمانی که در بدنه تشکیلات دولت به امر مهم توسعه انرژیهای تجدید پذیر بپردازد مرتفع گردد. سرانجام هیأت محترم وزیران در تاریخ ۰۸/۱۲/۱۳۷۸ مصوب شماره ۶۵۰۰۴/ت۲۱۳۴۳هـ بنا به پیشنهاد وزارت نیرو به منظور توسعه انرژیهای تجدیدپذیر و اهمیت بین المللی و منطقه‌ای آن با تشکیل شرکت دولتی سانا موافقت نمود این شرکت به صورت کاملاً دولتی عهده دار مدیریت طرحهای مربوطه گردد.