آذوقه
از قصه‌ی ما
نسخهٔ تاریخ ۱۴ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۲۱ توسط Root (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «سرتاسرِ جزیره را دودِ انفجار گرفته بود'''. چشم چشم را نمی دید.''' به یک سنگر رسیدیم. جلوش پر بود از آذوقه. پرسیدیم «اینا چیه ؟ »گفتند « هیچ کس نمی تونه آذوقه ببره جلو. به ده متری نرسیده، می زننش.» زین الدین پشت موتور، جعفری هم ترکش، رسیدند. چند تا بست...» ایجاد کرد)
سرتاسرِ جزیره را دودِ انفجار گرفته بود. چشم چشم را نمی دید. به یک سنگر رسیدیم. جلوش پر بود از آذوقه. پرسیدیم «اینا چیه ؟ »گفتند « هیچ کس نمی تونه آذوقه ببره جلو. به ده متری نرسیده، می زننش.» زین الدین پشت موتور، جعفری هم ترکش، رسیدند. چند تا بسته آذوقه برداشتند و رفتند جلو. شب نشده، دیگر چیزی باقی نمانده بود.
