چهل شاهد

بچه‌های گروه چهل شاهد جوانانی بودند که جنگ و ویران شدن شهرشان را به چشم دیده بودند؛ برای همین وقتی جذب گروهی شدند که بعدها «چهل شاهد» نامیده شد، انگیزه‌ی کافی برای رفتن به خط مقدم را داشتند و آن را نوعی جهاد میدانستند؛ با تهور و شجاعت، با نیروهای خط شکن جلو می‌رفتند و از صحنه‌های درگیری رزمندگان با دشمن، فیلم می‌گرفتند. این افراد، چون بومی منطقه بودند، از عهده‌ی شناسایی منطقه‌ی جنگی برمی‌آمدند و با لشگرها‌ی رزمی رابطه‌ی خوبی داشتند. نادر داوودی که در دوران جنگ، مرکز اسناد ستاد را ایجاد و ساماندهی کرده است، درباره‌ی فعالیت این گروه می‌گوید: «فیلم‌های گروه چهل شاهد، عمدتا برای دوران پس‌از جنگ جمع‌آوری می‌شد. کارشان ثبت خاطرات جنگ بود.