جمیله مهدوی پور، فعال آموزشی نهضت سوادآموزی
خانم جمیله مهدوی پور متولد سال 1340 در شهرستان گرمسار میباشد. شغل پدر ایشان یک کشاورز بوده که بر روی زمین های کشاورزی ابا اجدادی خود ،صیفی جات میکاشتند. مادرشان نیز خانه دار بوده است اما یک خانه دار مدبر و علاقه‌مند به تحصیل و پیشرفت فرزندانش که البته دیری نمیگذرد و در سال 1349 زمانی که ایشان 9 ساله بودند مادرشان را بر سر زایمان به دلیل ناراحتی قلبی از دست میدهند. ایشان از مادر خودشان 4خواهر و3 برادر دارد که خود نیز فرزند 6 خانواده میباشد. بعد از فوت مادر، با اصرار خواهرها و برادران بزرگترش، پدرشان بعد از سه سال مجدد ازدواج میکند که 2 خواهر و 2برادر از ازدواج مجدد پدرشان نیز دارند. با توجه به محدودیت های فرهنگی دهه‌ی 40، زمانی که مادر در قید حیات بودند، مشوق و حامی اصلی خواهر بزرگترشان برای درس خواندن در دانشرا و معلم شدنشان بودند که موفقیت های خواهر در زمینه‌ی ادامه تحصیل نیز تاثیر بسیاری به روی سایر خواهر برادرهایشان علی‌الخصوص خودشان میگذارد. ایشان در یک خانواده‌ی مذهبی و مبارز انقلابی بزرگ شده‌اند به طوری که دایی های ایشان چون از بازاری های سرشناس بودند، نقش بسزایی در پیروزی انقلاب داشتند. خود ایشان نیز در بحبوحه‌ی انقلاب به همراه خواهرها و برادرانش در تمامی تظاهرات ها شرکت میکردند و حضوری فعال داشتند.
ورود به نهضت
در سال 1359 دیپلم خود را میگیرد و بعد از آن یک دوره خیاطی میبیند تا اینکه در سال 1361 به طور اتفاقی با هدف دید و بازدید به منزل برادرشان در کیان شهر،دولت آباد می آیند و در زمانی که انجا بودند مرتب برای نماز ظهر و عصر به مسجد محله میرفتند و در همان مدت با دختر امام جماعت مسجد دوست می شوند و در همان جا با معرفی برادرشان به امام جماعت با پیام نهضت اشنا میشوند و بعد از ان از طریق مسجد به نهضت معرفی میشوند و ازمون میدهند و به شهر خود باز میگردند. بعد از قبولی در نهضت برای اموزش دوره مقدماتی به شهر ری میروند و بعد از گذراندن دوره در مسجد محل (کیان شهر)با تعداد بالغ بر 112 نفر اولین کلاس های اموزشیاری خود را اغاز میکنند. در سال 1363 به عنوان راهنمای تعلیماتی منطقه 5 تهران انتخاب میشوند بعد از مدتی به دلیل عوض شدن محل زندگی برادرشان به منطقه‌ی صادقیه‌ی تهران ،محدوده‌ی راهنمایی ایشان نیز به درخواست خودشان به منطقه‌ی 2،کریم خان تغییر میکند و تا سال 1369 به عنوان راهنمای تعلیماتی و مدرس روش های تدریس به اموزشیاران در نهضت خدمت میکند.از سال 1369 در ساختمان مرکزی نهضت به عنوان مسئول ارزیابی اموزشیاران و کارشناس جذب نیروی انسانی مشغول به کار میشود و تا سال 1393در همان جا البته با یک سال دیرکرد که به درخواست اداره بود بازنشست میشود.او تمام 31 سال خدمت خود را تنها وقف نهضت سوادآموزی میکند.
