کلاس درس سیار
معلم
شغل معلمی توأم با عشق و فداکاری است؛ کسی که ضمیر پاک دانش آموزانش را با دانش و ایمان برجسته کرده و جان تشنه آنها را از علم و دانش سیراب می‌کند. این روزها که ترس و دلهره از شیوع ویروس منحوس کرونا، نشانه‌های حیات را در هاله‌ای از یأس قرار داده، تلاش و کوشش معلمان روستایی برای برافروختن چراغ دانش ستودنی است.
آقای سهرابی
آموزگار مهربان و فداکار پایه ابتدایی مدرسه ناصرخسرو در روستای زنگی از توابع شهرستان شبستر است که تمام سعی خود را می‌کند تا دانش آموزان از دروس خود عقب نمانند. دانش آموزان این معلم فداکار، در دو پایه اول و چهارم مشغول تحصیل هستند. اگر بخواهم سراغی از تعداد دانش آموزان آقای سهرابی بگیرم باید بگویم که از بین ۱۶ نفر دانش‌آموز، تنها ۷ نفر آنان از اپلیکیشن شاد (شبکه اجتماعی دانش آموزان) استفاده می‌کنند.این معلم سخت‌کوش هر دو روز یک بار با رعایت نکات بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی به دانش‌آموزان خود سری می‌زند تا مبادا خیال کنند که فراموش شده‌اند. اکبر و ابوالفضل، دو برادر محصل و فاطمه از شاگردان این معلم هستند که گوشی برای استفاده از این برنامه را ندارند؛ اما تمام مشکلات به اینجا ختم نمی‌شود. حسین، یکی دیگر از دانش آموزان آقای سهرابی است که از گوشی برادرش استفاده می‌کند و احسان نیز وضعیتی مشابه حسین را دارد. اینها نمونه‌ای از مشکلات این دانش آموزان است که در این برهه خاص مانع استفاده آنها از اپلیکیشن و حضور مستمر و پایدار شان در کلاس‌های آنلاین می‌باشد. آقای سهرابی معلم محترم و صبور این روستا، خیلی زیبا به ما آموخت که برای سیراب کردن دانش‌آموزان از علم باید تمامی تلاش، سخت کوشی و برنامه ریزی ها به دقت و عالی انجام شود تا این شاگردان، سازندگان آینده خود باشند.
