۱۸۳
ویرایش
تفاوت میان نسخه‌های «محمود حلاجیان استاد نمدمالی»
از قصه‌ی ما
محمود حلاجیان استاد نمدمالی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۹ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۵۰
، ۹ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۵۰←از کار در کنار پدر در نوجوانی تا ثبت جهانی طرح ها
سمانه عابدی (بحث | مشارکتها) |
سمانه عابدی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
ساعت ها فشار، ساعت ها قدرتِ دست و پا بر تار و پودهایی که فقط با عرق محمود حلاجیان به یکی از کهن ترین صنایع دستی تبدیل میشود. | ساعت ها فشار، ساعت ها قدرتِ دست و پا بر تار و پودهایی که فقط با عرق محمود حلاجیان به یکی از کهن ترین صنایع دستی تبدیل میشود. | ||
[[پرونده:Halajian1.jpg|بندانگشتی|چپ| ثبت یونسکو طرح‌های نمد مالی حاج محمود حلاجیان]] | [[پرونده:Halajian1.jpg|بندانگشتی|چپ| ثبت یونسکو طرح‌های نمد مالی حاج محمود حلاجیان]] | ||
== از کار در کنار پدر در نوجوانی تا ثبت جهانی | == از کار در کنار پدر در نوجوانی تا ثبت جهانی طرحها== | ||
محمود حلاجیان، سال ۱۳۴۵ در رامسر چشم به جهان گشود و در کنار ۵ برادرش کمک حال پدر بود. نمد مالی در خون این خانواده به عنوان حرفه و شغل جریان داشت. در ۱۵ سالگی که استاد کار شده بود با ۳۵ کارگر به نمدمالی مشغول بود و ظرافت در کار باعث شد با انرژی بیشتر به حرفه مورد علاقه‌اش توجه کند. خدمت سربازی باعث نشد از نمدمالی دور بماند؛ در زمان مرخصی و اوقات فراغتش کنار پدر بود. ۸ سال این حرفه را ادامه تا در ۲۳ سالگی نخستین نمایشگاه صنایع دستی برپا شد و محمود کارش را در معرض دید همگان قرار داد. یکسال بعد با قراردادی که با صنایع دستی بسته بود، ۲۵ هنرجو را آموزش داد و نمدمالی به عنوان مهارت در دستان علاقمندان جریان پیدا کرد. حلاجیان در ۲۶ سالگی در کنار حرفه نمدمالی به استخدام هتل رامسر درآمد و گوشه‌ای از کار آشپزی این هتل را نیز برعهده گرفت. از سال ۱۳۷۵ به طور رسمی نمدمالی به عنوان شغل و حرفه حلاجیان در رامسر شهرت یافت و طرح‌های نمد مالی اش ثبت یونسکو شده و در نتیجه مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. در حال حاضر ۴۸ سال است که محمودحلاجیان با طرح‌های ذهنی خود به نمدهایی که زیر دستانش شکل می‌گیرند یکی از انواع صنایع دستی مازندران را به عنوان هویت استان حفظ کرده است. | محمود حلاجیان، سال ۱۳۴۵ در رامسر چشم به جهان گشود و در کنار ۵ برادرش کمک حال پدر بود. نمد مالی در خون این خانواده به عنوان حرفه و شغل جریان داشت. در ۱۵ سالگی که استاد کار شده بود با ۳۵ کارگر به نمدمالی مشغول بود و ظرافت در کار باعث شد با انرژی بیشتر به حرفه مورد علاقه‌اش توجه کند. خدمت سربازی باعث نشد از نمدمالی دور بماند؛ در زمان مرخصی و اوقات فراغتش کنار پدر بود. ۸ سال این حرفه را ادامه تا در ۲۳ سالگی نخستین نمایشگاه صنایع دستی برپا شد و محمود کارش را در معرض دید همگان قرار داد. یکسال بعد با قراردادی که با صنایع دستی بسته بود، ۲۵ هنرجو را آموزش داد و نمدمالی به عنوان مهارت در دستان علاقمندان جریان پیدا کرد. حلاجیان در ۲۶ سالگی در کنار حرفه نمدمالی به استخدام هتل رامسر درآمد و گوشه‌ای از کار آشپزی این هتل را نیز برعهده گرفت. از سال ۱۳۷۵ به طور رسمی نمدمالی به عنوان شغل و حرفه حلاجیان در رامسر شهرت یافت و طرح‌های نمد مالی اش ثبت یونسکو شده و در نتیجه مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. در حال حاضر ۴۸ سال است که محمودحلاجیان با طرح‌های ذهنی خود به نمدهایی که زیر دستانش شکل می‌گیرند یکی از انواع صنایع دستی مازندران را به عنوان هویت استان حفظ کرده است. | ||
[[پرونده:Halajian9.jpg|بندانگشتی|چپ|حاج محمود حلاجیان طرحها را با کمک همسر خود بر روی نمدها اعمال می‌کنند.]] | [[پرونده:Halajian9.jpg|بندانگشتی|چپ|حاج محمود حلاجیان طرحها را با کمک همسر خود بر روی نمدها اعمال می‌کنند.]] | ||
== روند کار در کارگاه نمدمالی حاج محمود == | == روند کار در کارگاه نمدمالی حاج محمود == | ||
محمود حلاجیان، برای اینکه بتواند از پشم‌های گوسفندان برای ساخت نمد استفاده کند همواره چندین راس گوسفند در خانه پرورش می‌دهد. پس از پشم چینی و شست‌و‌شو، حالا نوبت خشک کردن پشم‌هاست که آن را بر روی پشت بام خانه مقابل نور مستقیم آفتاب قرار می‌دهند تا کامل خشک شود. بعد از خشک شدن پشم‌ها در زیر آفتاب مستقیم، همسر محمود حلاجیان آن‌ها را از هم جدا می‌کند. حاج محمود حلاجیان با ابزار خاصی پشم‌ها را از هم جدا می‌کند تا آماده کار شود. پس از ریسیدن و تابیدن پشم‌ها به نخ‌های بلند و کوتاه، آن را رنگ می‌کند تا برای طراحی و نقش‌بندی از آن‌ها استفاده کند. پشم حلاجی شده را روی تمام سطح پارچه قرار می‌دهند. | محمود حلاجیان، برای اینکه بتواند از پشم‌های گوسفندان برای ساخت نمد استفاده کند همواره چندین راس گوسفند در خانه پرورش می‌دهد. پس از پشم چینی و شست‌و‌شو، حالا نوبت خشک کردن پشم‌هاست که آن را بر روی پشت بام خانه مقابل نور مستقیم آفتاب قرار می‌دهند تا کامل خشک شود. بعد از خشک شدن پشم‌ها در زیر آفتاب مستقیم، همسر محمود حلاجیان آن‌ها را از هم جدا می‌کند. حاج محمود حلاجیان با ابزار خاصی پشم‌ها را از هم جدا می‌کند تا آماده کار شود. پس از ریسیدن و تابیدن پشم‌ها به نخ‌های بلند و کوتاه، آن را رنگ می‌کند تا برای طراحی و نقش‌بندی از آن‌ها استفاده کند. پشم حلاجی شده را روی تمام سطح پارچه قرار می‌دهند. | ||
