تو نباید فرمانده شوی

از قصه‌ی ما
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۱۳ توسط Root (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «از نظر ضد‌اطلاعات ارتش شاهنشاهی، فردی مانند فلاحی دارای علاقه‌های مذهبی بود و به همین دلیل، نباید مناصب اجرایی می‌گرفت. یعنی صرفا باید درگیر مناصب غیراجرایی‌تر می‌شد. شرط موافقت با ارتقای او به امیری، در سال1357 نیز چنین بود که هیچ‌وقت فرما...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

از نظر ضد‌اطلاعات ارتش شاهنشاهی، فردی مانند فلاحی دارای علاقه‌های مذهبی بود و به همین دلیل، نباید مناصب اجرایی می‌گرفت. یعنی صرفا باید درگیر مناصب غیراجرایی‌تر می‌شد. شرط موافقت با ارتقای او به امیری، در سال1357 نیز چنین بود که هیچ‌وقت فرمانده لشکر نشود. در سال انقلاب بود که فلاحی به شیراز رفت. نیمه دوم سال57، نیمه‌ اعتصاب‌ها و حکومت نظامی و سرانجام، پیروزی انقلاب بود. حضور او در شیراز، منجر به لغو حکومت نظامی در این شهر شد و در نتیجه نظامیان از این شهر خارج و شهربانی مسئول اجرای نظم شد. همچنین اشاره شده است که فلاحی در رژیم پهلوی، 4بار زندانی شد که دلایلش را مخالفت با نظام وقت دانسته‌اند. پس بی‌جهت نبود که بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب، ابتدا فرمانده نیروی زمینی ارتش و سپس رئیس ستاد مشترک شد. مبارزه با حزب دمکرات کردستان، جلوگیری از سقوط پادگان سنندج و طراحی و اجرای عملیات ثامن‌الائمه، از کارهایی بود که در این دو سال انجام داد. راهبردهای نظامی و دفاعی نیروهای مسلح در ابتدای جنگ نیز تحت‌تأثیر تفکرات و برنامه‌های او بود.