دبیرستان پیشرو در تظاهرات دانش آموزی

از قصه‌ی ما
نسخهٔ تاریخ ‏۲ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۳ توسط ابوالفضل بکرای (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
دبیرستان اسرار در زمان طاغوت

آغاز اسرار

مدرسۀ اسرار در مقطع اول دبیرستان، از سال۱۳۱۰، فعالیت رسمی خود را در منزل رجبعلی جراحی واقع در خیابان بیمارستان حشمتیه آغاز می‌کند. در ابتدا ۱۳۵۳ نفر دانش‌آموز داشته است. عباسعلی راد‌منش برای ادارۀ دبیرستان از مشهد به سبزوار سفر می‌کند و به‌دلیل کمبود دبیر، به‌ تنهایی تدریس تمام کتاب‌های سال اول دبیرستان را به عهده می‌گیرد. سال۱۳۱۶ اولین سنگ‌ بنای دبیرستان اسرار در زمین موقوفۀ مرحوم حاج‌ میرزا ابوالفضل شریعتمداری که معروف به «هشت بهشت» بود، گذاشته می‌شود. سال۱۳۱۹ روند ساخت ساختمان دبیرستان به پایان می‌رسد و دبیرستان به محل اصلی خود منتقل می‌شود.

میزبان جشن های شاهانه

دبیرستان اسرار به‌ واسطة ۀ داشتن دانش‌آموزان فعال، امکانات آزمایشگاهی و میدان وسیع ورزشی، از مهم‌ترین دبیرستان‌های کشور محسوب می‌شد. وجود میدان ورزشی وسیع باعث شده بود که جشن‌ها و مسابقات ورزشی دانش‌آموزی در این دبیرستان برگزار شود. برای ‌مثال، جشن نهضت بانوان ۱۷ دی۱۳۱۶ در عمارت این دبیرستان برپا شد. بعدها هم میزبان جشن چهارم 4 آبان بود.

 
دبیرستان اسرار

پیشرو در تظاهرات دانش آموزی

پاییز ۱۳۵۷، دبیرستان اسرار که زمانی در خدمت اهداف رژیم بود، مدرسه‌ای شد که نقش اساسی در انقلاب سبزوار داشت؛. به‌طوری که اولین راهپیمایی‌های متحد و منسجم علیه رژیِم پهلوی از این دبیرستان شروع شد. علی میرقطبی، کارگردان مستند انقلاب اسلامی سبزوار در دهۀ پنجاه می‌گوید: «اوایل که راهپیمایی‌ها در سبزوار آغاز شده بود، جمعیت کمی حضور داشتند. مردم شعار ضد رژیم پهلوی و ضد شاه نمی‌دادند. راهپیمایی‌ها آرام و بدون درگیری بود. نیروهای شهربانی مراقب بودند که اتفاقی نیفتد. همیشه در خیابان‌هایی که تظاهرات بود مأمور مأموران با ماشین‌هایشان می‌ایستادند؛. اما این راهپیمایی‌های آرام زیاد دوام نیاورد. کشتارهایی که رژیم در شهرهای دیگر انجام انجام می‌داد باعث شد که مردم دیگر خویشتن‌داری را کنار بگذارند. جلودار اتفاقات سبزوار، دانش‌آموزان بودند. اولین تظاهرات منسجم دانش‌آموزی از دبیرستان اسرار شروع شد و کم‌ کم همۀ مدارس شروع به تظاهرات کردند و کلاس‌ هایشان را تعطیل کردند.»

منبع

دایره المعارف انقلاب سبزوار