با مدیریت دهه هفتادی‌ها
ایده‌ی تشکیل هیئت ویژه‌ی دختران نوجوان در تبریز، پیشنهاد یکی از دختران موسسه‌ی آل‌کسای تهران به دوست تبریزی‌اش بود. الهه نادری دانشجوی دهه هفتادی اهل تبریز بود که همیشه دغدغه‌ی کارهای فرهنگی را داشت؛ پس با همفکری مسئولان موسسه آل‌کسای تهران و همکاری تعدادی از دوستانش، کار را در یک حسینیه شروع کرد.
مدتی بود تعدادی از دختران تبریزی با دختران تهرانی و آملی در تماس بودند و در زمینه‌ی حجاب فعالیت می‌کردند. یکی از بچه‌‌های تهران از هیئتی صحبت می‌کرد که فقط دختران نوجوان می‌توانند در آن شرکت کنند.
هیئت دخترانه‌ی ریحانه‌الزهرا، در حسینیه‌ها و مساجد تبریز با کمکهای والدین و پول توجیبی‌ها اداره می‌شد. مشکلات دیگری هم بود؛ تداخل زمان هیئت با مراسم‌های ختم، بهانه‌گیری‌ها و از این قبیل موارد زیاد بود. بعد از ۲-۳ ماه مجبور می‌شدند به مسجد یا حسینیه‌ی دیگری نقل مکان کنند؛ هر بار یک طرف شهر. همین باعث می‌شد مدام ریزش نفرات داشته باشند. بالاخره بعد از ۵ سال موفق می‌شوند با کمک ۲۰ میلیونی یک فرد خیر، زیرزمین خانه‌ای را رهن کنند. اما مدتی بعد مجبور شدند پول را به خانواده‌ی معترض این خیر برگردانند. یک سال مهلت می‌گیرند تا پول را پس بدهند. جمع کردن پول توجیبی‌ها، ختم قرآن برای اموات، فروش لوازم‌التحریر در هیئت و ... کارهایی بود که تقریبا همه دختران نوجوان هیئت درگیرش شده بودند تا مکان جدید هیئت‌شان را حفظ کنند. بعد از ۱۵ ماه، ۲۰ میلیون را تامین می‌کنند.
در حال حاضر هیئت ریحانه‌الزهرا مکانی برای برگزاری مراسم‌های ملی و مذهبی، مطالعه، همفکری، تماشای فیلم، درس خواندن و ... است.
