شهید شهریاری

از قصه‌ی ما
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۵ توسط Root (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «سالها قبل که مسئول تحقیقات صنعتی و دفاعی ستاد کل نیروهای مسلح بودم به اقتضای شغلم به بسیاری از دانشگاهها، مراکز پژوهشی و علمی کشور می رفتم، از جمله روزی به دانشگاه شهید بهشتی رفتم. وی ادامه داد: وارد آزمایشگاه شدم، دانشجویان مقطع تحصیلات تکمی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

سالها قبل که مسئول تحقیقات صنعتی و دفاعی ستاد کل نیروهای مسلح بودم به اقتضای شغلم به بسیاری از دانشگاهها، مراکز پژوهشی و علمی کشور می رفتم، از جمله روزی به دانشگاه شهید بهشتی رفتم.

وی ادامه داد: وارد آزمایشگاه شدم، دانشجویان مقطع تحصیلات تکمیلی مشغول فعالیت پژوهشی بودند. با دیدن دانشجویان دختر که در آزمایشگاه لیزر و هسته‌ای با دستگاه‌های ظریف و حساس آنجا چادر بر سر داشتند خیلی خوشحال و در عین حال متعجب شدم.

نقدی تصریح کرد: با دیدن این صحنه که در چنین رتبه علمی با برترین کشفیات و پژوهش‌های علمی، اینقدر به مسائل دینی توجه می‌شد کنجکاو و علت را جویا شدم. چون این موضوع نمی‌توانست از روی اجبار باشد آن هم در محیط خاص آزمایشگاه.

رئیس سازمان بسیج مستضعفین ادامه داد: وقتی از مسئولین دانشگاه پرسیدم پاسخ دادند: استاد این دانشجویان فردی مؤمن و از بچه‌های جنگ است که نفوذ کلام او و ارتباط صمیمی‌اش با دانشجویان، الگویی از او ساخته که تمامی دانشجویان او به مسائل دینی و رعایت احکام شرعی علاقه‌مند شده‌اند تا آنجا که دختران همگی داوطلبانه چادر بر سر دارند.

نقدی تاکید کرد: وقتی پیگیر شدم دیدم آن استاد دکتر مجید شهریاری است، دانشمند عزیزی که در راه اعتلای علمی کشورمان جان عزیز خود را تقدیم کرد. [۱]

  1. آقای نقدی