تفاوت میان نسخه‌های «کارگاه خانوادگی»

از قصه‌ی ما
 
سطر ۱۵: سطر ۱۵:
[[رده:زنان]]
[[رده:زنان]]
[[رده:ملت قهرمان]]
[[رده:ملت قهرمان]]
[[رده:آثار]]
[[رده:وقایع]]
[[رده: مراکز]]
[[رده:عناصر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۲۳

خانم طاهری از اهالی تبریز ساکن در منطقه مشروطه(امامیه) هستند. همزمان با شیوع بیماری کرونا به همراه خانواده اقدام به ایجاد کارگاه خانوادگی کردند.

تهیه وسایل مورد نیاز:

برادر و همسر خانم طاهری اقلام مورد نیاز دوخت ماسک را با هزینه خودشان تهیه کردند. خواهرشان کارگاه خیاطی داشتند که به خاطر شرایط موجود کار را تعطیل می کنند و شروع به دوخت ماسک می کنند.

نیروهای کارگاه:

ایشان برای دوخت ماسک از نیروهای داوطلب استفاده نمی کنند. از چند خانم که به خاطر شرایط کرونا همسرشان دچار مشکل مالی شده و کارشان را از دست داده اند دعوت به همکاری می کنند و برای دوخت ماسک هزینه ای به آنها می دهند تا کمکی هم برای آنها کرده باشند.

کارهای فرهنگی:

ایشان هیئتی برای بانوان دارند که علاوه بر کارهای مذهبی، کارهای فرهنگی نیز انجام می دهند. در جریان کرونا و با توجه به شرایط پیش آمده برای اینکه فعالیت های فرهنگی تعطیل نشود ابتکاراتی را انجام دادند. برای مثال در جشن غدیر برای رعایت پروتکل های بهداشتی و همچنین برگزاری جشن مراسم خود را در پارک بزرگ مشروطه برگزار کردند تا هم پروتکل ها رعایت شود و هم اینکه فعالیت های مذهبی و فرهنگی تعطیل نشود. علاوه بر برنامه جشن کارهای فرهنگی ابتکاری نیز برای نوجوانان و کودکان انجام دادند؛ مانند برگزاری مسابقات و... همچنین در این مدت توسط اهالی محله اقدام به تهیه و توزیع بسته های معیشتی برای افراد نیازمند کردند.

منبع

محقق: سیده فهیمه قادری- واحد تاریخ شفاهی دفتر مطالعات تبریز