تفاوت میان نسخه‌های «آوای اسلام»

== حسین مقدس ==

حسین مقدس در کودکی تحصیل را رها کرد و برای چرخاندن چرخ زندگی دنبال کار افتاد. به همین منظور مدتی به تهران مهاجرت کرده و در پی شرکت در جلسات سخنرانی آیت‌الله طالقانی تصمیم گرفت که دستگاه ضبط صوتی تهیه کرده و سخنرانی‌های طالقانی را ضبط کند.

حسین با بازگشت به یزد مصمم شد رویه خود را ادامه دهد. او ضبط صوت به دست در مراسمات مختلف شرکت کرده و صوت آن‌ها را ضبط می‌کرد. از جمله معروفترین صوت‌هایی که مقدس در آن دوران ضبط کرد مربوط می‌شود به سفر حجت‌الاسلام کافی به یزد؛ خود او در این‌باره می‌گوید: «آن موقع یک دستگاه بلندگوی لامپی داشتم. آن را در حسینیه صفار نصب کرده بودم و صدای آقای کافی را با آن ضبط می‌کردم. الحمدلله برکت خاصی هم داشت و سودآوری من از آنجا شروع شد. نوار پر می‌کردم و می‌فروختم. هر نوار خام را دو تومان می‌خریدم، سخنرانی‌ها را رویش ضبط می‌کردم و 4 تومان می‌فروختم.»

نوارهایی که حسین مقدس از سخنرانی‌های کافی در حسینه صفار ضبط می‌کرد خیلی زود به خانه‌های ساکنان دارالعباده راه پیدا کرده و به یکی از کاست‌های پر طرفدار آن دوران تبدیل شد. اینگونه بود که حسین تصمیم گرفت ضبط سخنرانی‌های مذهبی را با جدیت بیشتری دنبال کند. او البته پا را از یزد نیز فراتر گذاشت و تصمیم گرفت تا نوارهای ضبطی‌اش را در کل کشور پخش کند و به فروش برساند؛ مشتری‌های اصلی او نوارفروشی‌های آقای ضرغامی در تهران و آقای سراستاد و پیمانی در مشهد بودند، به علاوه‌ی هفت هشت نوارفروشی در شهرهای دیگر. کار حسین که سکه شد موسسه‌ای را دایر می‌کند با عنوان آوای اسلام و تمام هم و غمش می‌شود ضبط سخنرانی‌‌‌‌های مذهبی که هر از چندگاهی در محلات یزد برپا می‌شد.