تفاوت میان نسخه‌های «تبعید امام و اعتراض علمای فارس»
| سطر ۸: | سطر ۸: | ||
[[رده: علمای شیراز]] | [[رده: علمای شیراز]] | ||
[[رده:فارس]] | [[رده:فارس]] | ||
[[رده: عناصر]] | |||
[[رده: وقایع]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۴۶
کاپیتولاسیون و تبعید امام :
پبرو اینکه در سوم مرداد 1343 قانون اجازه برخورداری مستشاران نظامی آمریکااز مصونی تها و معافیتهای قرارداد وین(لایحه کاپیتولاسیون) در مجلس سناتصویب شد و در جلسه سه شنبه 21 مهر ماه نیز قانون مذکور به تصویب نمایندگان مجلس شورای ملی رسید. به دنبال پخش خبرتصویب این لایحه موجی از مخالفت و ابراز نارضایتی در مجامع مذهبی ایجاد شد. امام خمینی در سخنرانی چهارم آبان 1343 به شدت علیه کاپیتولاسیون موضع گرفت و پس از آن نیز پیامی خطاب به ملت ایران صادر کرد و پرده از ماهیت این لایحه اسارت بار برداشت. رژیم شاه در واکنش به موضعگیری امام در سیزده آبان 1343 ایشان را به ترکیه تبعید نمود.
واکنش علمای شیراز
دستگیری و تبعید امام٬موجی از خشم و نگرانی در مجامع مذهبی و روحانی پدید آورد. فردای تبعید امام منزل آیت الله محلاتی در شیراز پایگاه و مکانی جهت نشست و برخاست علما و تصمیمگیری در خصوص این واقعه شد. به دستور آیةالله محلاتی ائمه جماعات مساجد شیرازبه عنوان اعتراض به تبعید غیرقانونی امام از برگزاری نماز جماعت خودداری کردند. این اقدام در برخی شهرستانهای دیگر نیز اتفاق افتاد. همزمان سه تن از طلاب حوزه علمیه شیراز را به منظور کسب خبر و اطلاع از چگونگی واقعه و تصمیمات اتخاذ شده از سوی بزرگان حوزه علمیه به شهرستان قم فرستادند. آیةالله محلاتی پیشنهاد نمودند در اعتراض به تبعید امام علمای شیراز در شاه چراغ علمای تهران درحضرت عبدالعظیم و علمای قم درحرم حضرت فاطمه معصومه (س ) متحصن گردند.
