تفاوت میان نسخه‌های «تدریس در مناطق محروم به جای پست مدیریتی»
(صفحه‌ای تازه حاوی «بندانگشتی|چپ بندانگشتی|چپ در ایامی که ک...» ایجاد کرد) |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۲۸: | سطر ۲۸: | ||
[[رده:عشایر]] | [[رده:عشایر]] | ||
[[رده:روستای آج واج]] | [[رده:روستای آج واج]] | ||
[[رده:آذربایجان غربی]] | |||
[[رده:عناصر]] | |||
[[رده:وقایع]] | |||
[[رده:مراکز]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۱۹
در ایامی که کرونا همه را درگیر خود کرده و دانش‌آموزان مجبور به خانه‌نشینی و آموزش از طریق فضای مجازی شده‌اند، بسیاری از کودکان عشایر نه تنها با شبکه‌های مجازی و برنامه شاد آشنا نیستند و داشتن تلفن همراه آرزوی آنها است، بلکه این دانش‌آموزان به تلوزیون نیز دسترسی ندارند و همین امر سبب شده تا دانش‌آموزان عشایر دلهره بیشتری در امر آموزش داشته باشند.
اما «سید حسن آذرنیوش» مدیرآموزگار 40 ساله اهل «سلماس» از عشق خود به شاگردانش دست نکشیده است و هر روز مسیر 25 کیلومتری را طی می‌کند تا پیش دانش‌آموزانش در روستای آج واج برسد. حضور 42 دانش‌آموز در یک کلاس درس و آموزش روزانه دروس در کلاس 6 پایه از سختی‌های ایام کرونایی برای این مدیر آموزگار است که روزانه به دانش آموزان سرکشی می‌کند.
این مدیر آموزگار منتخب کشوری در الگوی برتر تدریس بین معلمان عشایر، مجبور است هر روز با تهیه بسته های آموزشی راه طولانی و پرپیچ و خم را طی کند تا به دانش‌آموزان درس عشق و ایثار بدهد.
افتخار آموزگاری به جای پشت میز نشینی
متاسفانه 4 نفر از اعضای خانواده‌ی آقای آذرنیوش به دست گروهک‌های تروریستی در مناطق صفر مرزی به شهادت رسیدند و با وجود اینکه پست معاونت آموزش و پرورش سلماس به وی پیشنهاد شده ولی همچنان برای آموزش در مناطق محروم پای کار است و تدریس برای کودکان عشایر را برای خود افتخار می‌داند.
او میگوید: وضعیت مالی دانش‌آموزان بیشتر از هر موضوعی مرا ناراحت می‌کند، وقتی دانش‌آموز پنجم ابتدایی مجبور است لباسی که چند سایز برایش کوچک است به تن کرده و سر کلاس درس حاضر شود، دیگر پست و مقام در اداره آموزش و پرورش برایم مهم نیست و فقط به این فکر می‌کنم که چطور برای این کودک لباس مناسب تهیه کنم و یا وقتی سقف کلاس چکه می‌کند دیگر سختی و مشقت طی مسیر 4 ساعته با پای پیاده را فراموش می کنم و آستین بالا میزنم تا گچ و سیمان تهیه کرده و سقف کلاس را خودم تعمیر کنم.
فرهنگ نادرست برخی خانوادها برای تحصیل فرزندان
ساعت‌ها در خلوت خودم به حال دخترانی که علیرغم عشق به ادامه تحصیل، به دلیل فرهنگ حاکم بر منطقه از ادامه تحصیل باز می‌مانند، گریه کرده‌ام ولی در چنین مواردی حتی واسطه‌گری و صحبت با پدر و برادر این دختران هم نتوانسته آنها را برای ادامه تحصیل دختران این مناطق محروم متقاعد کند.
منابع
«مشق عشق در ایام کرونایی/ معلمی در صعب العبور ترین مناطق کشور». خبرگزاری فارس. 5 خرداد 99.
