ناکامی انگلیس در تطمیع دلواری

انگلیسی ها در ابتدا می خواستند با پرداخت مبالغ زیادی قیام رییسعلی دلاوری را متوقف کنند و گفتند که چنانچه او از قیام علیه قوای اشغالگر صرف‌نظر کند، مقامات انگلیسی ۴۰ هزار پوند به او خواهند پرداخت.

رییسعلی در پاسخ گفت: «چگونه می‌توانم بی‌طرفی اختیار کنم درحالی‌که استقلال ایران در معرض خطر جدی قرار گرفته است». پس از جواب وی، نامه تهدیدآمیز از طرف مقامات انگلیسی به رییسعلی نگاشته شد، مبنی بر این‌که چنانچه بر ضد دولت انگلیس قیام و اقدام کنید، مبادرت به جنگ می‌کنیم در این صورت خانه‌هایتان ویران و نخل‌هایتان را قطع خواهیم کرد. رئیسعلی در پاسخ مقامات انگلیسی نوشت:« خانه ما کوه‌ است و انهدام و تخریب آن‌ها خارج از حیطه قدرت و امکان امپراتوری بریتانیای کبیر است. بدیهی است که در صورت اقدام آن دولت به جنگ با ما، تا آخرین حد امکان مقاومت خواهیم کرد.» . بعد از ناکامی انگلیسی ها برای متقاعد کردن دلواری، آنها در ۲۶ رمضان ۱۳۳۳ قمری نیروهای انگلیسی بدون مقدمه و اخطار قبلی در بوشهر پیاده شدند. آنان که قبلاً جزایر خلیج فارس را متصرف شده بودند، بوشهر را که علاوه بر موقعیت ژئوپولتیک، مرکز عمده مبادلات تجاری، صادرات و واردات با شبه جزیره هند و شیخ نشین های حوزه خلیج فارس و کشورهای اروپایی بویژه انگلیس و آلمان بود به اشغال درآوردند. این اقدام، مرزنشینان تنگستانی را به عکس العمل واداشت و رییسعلی دلواری در نوک پیکان حمله به اشغالگران قرار گرفت.