تفاوت میان نسخههای «عباس آرایی، از فرقهی بهاییت تا تأسیس انجمن جوادیه»
سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
[[رده: مراکز]] | [[رده: مراکز]] | ||
[[رده: انقلاب اسلامی]] | [[رده: انقلاب اسلامی]] | ||
[[رده: | [[رده: انجمنها]] | ||
[[رده: مبارزات انقلابی]] | [[رده: مبارزات انقلابی]] | ||
[[رده: مهریز]] | [[رده: مهریز]] | ||
[[رده: میبد]] | [[رده: میبد]] |
نسخهٔ ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۱
معرفی
عباس آرایی سال 1327 در روستای جوزم از توابع شهربابک به دنیا آمد.
دوران ابتدایی را همانجا گذراند و در سنین جوانی مدتی به دام فرقهی ضالهی بهاییت افتاد اما آشنایی با احمد فتاحی مقدمهای بود تا به مسیر اسلام بازگردد. عباس در همان دوران به یزد مهاجرت کرد و مدتی در حوزهی علمیه تحصیل کرد. پس از آن در کارخانهی نانوتک مشغول به کار شد. سپس در داروخانهی بیمارستان تأمین اجتماعی هراتی به مدت هفت سال مشغول بود و عاقبت برای تأسیس دارالکتاب مهدی از شغل خود استعفا داد. پس از آشنایی با آیتالله صدوقی و به واسطهی انجمن دینی وارد دایرهی مبارزه انقلاب شد. آرایی که از دوستان و مریدان احمد فتاحی بود در مراسم سومین روز درگذشت او در امامزاده جعفر(ع) سخنرانی کرد که پس از اتمام سخنانش، مورد تمجید آیتالله صدوقی قرار گرفت. او بر سر روش مبارزه، با انجمن دینی به اختلاف خورد؛ اصرار انجمنیها بر مبارزه با بهاییت و دوری از مبارزهی سیاسی باعث شد آرایی مسیر خود را از آنها جدا کند و برای پیگیری مبارزهی مستقیم با رژیم، انجمن جوادیه را بنا نهد. او در شیوهی مبارزاتی و تربیتی خود به جوانان بهای زیادی میداد به طوری که کتابفروشی او خیلی زود به یکی از پاتوقهای انقلابیون یزد تبدیل شد. آرایی یکی از لیدرهای اصلی راهپیمایی های یزد و در ماجرای تسخیر ساواک از عناصر کلیدی بود. از دیگر اقدامات و فعالیتهای او میتوان به عضویت در انجمن تبلیغات اسلامی، تأسیس کتابخانه در شهرستان میبد، انار و مهریز اشاره کرد. آرایی پس از انقلاب به دلیل برخی گرایشات و رویکردها از سیاست فاصله گرفت و اکنون در جوار امامزاده شنبه، مغازه لبنیاتی دارد.
منبع
آرشیو دفتر تاریخ شفاهی یزد