تفاوت میان نسخه‌های «پرستاری که جان و مال را بخشید»
| سطر ۲۶: | سطر ۲۶: | ||
[[رده:کرونا]] | [[رده:کرونا]] | ||
[[رده:اهالی تبریز]] | [[رده:اهالی تبریز]] | ||
[[رده: وقایع]] | |||
[[رده: مراکز]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۴
سفید پوشانی که از زمان شیوع کرونا تا به امروز در خط مقدم نبرد با این ویروس قرار دارند و با روحیه عالی و خستگی ناپذیر همچنان مشغول خدمت رسانی به بیماران هستند. «افشین صفاپور» سرپرستار بیمارستان امام رضا(ع) تبریز یکی از این مدافعان سلامت است که جلوه ایثار و فداکاریش در بین کادر درمان زبانزد شده است؛ پرستاری که علاوه بر اینکه جان خود را برای بهبود بیماران کرونایی به خطر می اندازد، از حقوقش هم درمیگذرد...
ماجرای بخشش حقوق پرستاری برای خرید ماسک و مواد ضدعفونی
آقای صفاپور میگوید: من کاری نکردم و فقط وظیفه انسانی خود را انجام دادم زیرا کرونا قاب‌های زیبای زیادی از خود بر جای گذاشت که برخی‌ها را در رسانه‌ها دیدیم و من هم شاهد و ناظر این فداکاری‌ها بودم و کار من در مقابل آنها چیزی نیست. در روزهای اول شیوع کرونا با کمبود وسایل بهداشتی و ایمنی از جمله ماسک، گان، مواد ضدعفونی روبه رو بودیم و تازه حقوق من را واریز کرده بودند و همان لحظه همه حقوقم را برای خرید و تهیه ماسک و مواد ضدعفونی هزینه کردم.
من در همه حال شاکر پروردگار هستم و یاد گرفته‌ام که داشته‌های زندگی خود را قدر بدانم ولی فرد پولداری نیستم و معتقدم اگر ما در این شرایط سخت کنار می‌کشیدیم و زانوی‌مان می‌لرزید، پس چه کسی قرار بود در این میدان جنگ حضور داشته باشد؟ حال اینکه من فقط یک سرباز کوچک هستم.
همه به دنبال کمک به مردم بودند
من همکاری دارم که دیگر منتظر هماهنگی وانت و خودروی اداری نمی‌شد و از خودروی شخصی خود را برای انتقال لوازم بهداشتی استفاده می‌کرد و حتی به قدری از خودروی خود کار کشید که موتورش از کار افتاد و هزینه ۱۰ میلیونی روی دستش گذاشت.
با اینکه کرونا فشار و روزهای سختی را بر ما تحمیل کرد ولی یکبار هم نشده است که ته دلم از شغلم ناراحت باشم زیرا من این رشته را با عشق انتخاب کردم و عاشقانه پای کارم هستم و تمام تلاش خود را می‌کنم تا مردم متحمل سختی نشوند.
منابع
«وقتی پرستار علاوه بر جان از حقوقش هم می‌گذرد/ روایت آنهایی که شبیه‌شان در دنیا کم است». خبرگزاری فارس. 8 مرداد 99
