اولین عملیات نظامی پس از انقلاب اسلامی

سقوط پادگان سنندج

بلافاصله پس از انقلاب اسلامی، بسیاری از ضد انقلاب در خطه ی کردستان با تجهیز شدن از سمت استکبار و صدام تنها چند روز پس از انقلاب شروع به ایجاد نا امنی و به سقوط کشاندن پادگان ها میکنند تا نظام نوپای اسلامی را که هنوز قوه ی نظام اش به هیچ وجه سامانی ندارد دچار تجزیه کند. پادگان مهاباد غارت میشود و ضد انقلاب کمتر از یک ماه پس از انقلاب، در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۳۵۷ یعنی بیست و پنج روز پس از حمله به پادگان مهاباد و با سلاح‌های غارت شده از آن پادگان، هزاران نفر از نیروهای مسلّح سازماندهی شده توسط توطئه ‌گران، به پادگان مهمّ و استراتژیک سنندج، حمله کردند. ضد انقلابیّون ابتداً شهربانی و ژاندارمری و مرکز رادیو سنندج را در اختیار گرفته و از طریق رادیو دائماً از پرسنل پادگان می‌خواستند که تسلیم شوند. این در حالی بود که گلوله‌ای از داخل پادگان به سوی کسی شلیک نشده بود. در این میان بیست و یک سرباز به شهادت می‌رسند و چند ساختمان داخل پادگان به تسخیر آنان در می‌آید. جنگی رادیویی بین رادیو ایران (که تحت نظر حکومت مرکزی و انقلاب بود) و رادیو محلی سنندج (که به دست ضد انقلاب افتاده بود) در میگیرد. پادگان اگر سقوط میکرد و انبار های بزرگ مهماتش به دست ضد انقلاب می افتاد، به قول شهید قرنی سالهای سال نظام را به شدت درگیر خودش میکرد. و احتمال تجزیه کردستان بسیار بالا میرفت و ممکن بود کردستان برای همیشه از ایران جدا شود.

در چنین وضع حساسی که کمتر از یک ماه از انقلاب میگذرد شهید جعفری پیش از محاصره ی پادگان شروع به ارتباط با تهران میکند و گزارش ها را مدام به حضرت امام میرساند. و امام هم شهید جعفری را به شهید قرنی ارجاع میدهد که ایشان هم اختیارات تام به شهید جعفری میدهد و سرانجام با دو هلیکوپتر نیروهایش را که فقط 32 تن از همان انقلابیونی بودندکه خیلی هایشان را خود جذب فعالیت های انقلاب کرده بود به پادگان محاصره شده هلی برد میکند. ورق بر میگردد و پادگان از سقوط نجات می یابد، البته چند روز بعد دوباره نیروهای تازه نفس تر از کلاه سبز های ارتش هم به پادگان اعزام میشوند.

تشکیل "سپاه پاسداران" حتی زمانی که هنوز سپاهی در کار نبود!

هنوز چند روزی از انقلاب اسلامی نگذشته است که ضد انقلابیون در خطه ی کردستان شروع به حمله به پادگان های نظامی از جمله مهاباد و پاسگاه ها میکنند و با خلع سلاح نمودن آنان و مسلح شدن به انواع سلاح های سبک و نیمه سنگین شروع به زمینه سازی برای تجزیه کردستان در همان روزهای نخستین انقلاب میکنند و این همه در حالی است که تازه سران ارتش بسیاری در حال محاکمه بوده و به کلی شاکله ی ارتش به هم خورده است و فرمان پذیری هم از مراکز ندارند. این را بگذارید در کنار اینکه یک ماه پس از انقلاب هیچ نیروی منسجمی که بتواند مقابل این ضد انقلاب را برای تجزیه کردستان بگیرد وجود ندارد. و سپاه هم تشکیل نشده است. (تازه در اردیبهشت 58 تشکیل گشت) در این میان گروهی از جوانان انقلابی کرمانشاه که پیش از انقلاب مشغول مبارزه با رژیم شاهنشاهی بودند از همان روز اول انقلاب با تصرف اردوگاهی از رژیم سابق مشغول به آموزش نظامی می شوند که همین آموزشهای اندک و فشرده که یک ماه است انجام میشود به کار انقلاب می آید و دور اندیشی شهید جعفری باز هم خطری بزرگی را انقلاب نوپای اسلامی دفع میکند. خطری که اگر دفع نمیشد و پادگان لشکر 28 سنندج سقوط میکرد و انواع سلاح های سبک و نیمه سنگین و سنگین زاغه های آن به دست ضد انقلاب می افتاد معلوم نبود چه بلایی بر حاکمیت ایران بر کردستان می افتاد. همین را باید گذاشت در کنار این که بجز ضد انقلابیون کردستان، تجزیه طلبان خلق عرب و خطه ی بلوچستان و نقاط دیگر ایران پس از دیدن موفقیت تجزیه کردستان چه بلایی بر سر تمامیت ارضی ایران می آوردند.

اینجاست که اهمیت اقدام به موقع "پاسداران انقلاب اسلامی کرمانشاه" در رهایی پادگان لشکر 28 سنندج از دست ضد انقلابیون معلوم میشود. شهید سیدمحمد سعید جعفری با دید دقیقی که داشت و نیز سرعت عملش در فهمیدن موضوع غائله ی کردستان و خطر عظیمش برای انقلاب شروع به آموزش دادن جوانان انقلابی کرمانشاه نمود که تنها یک ماه پس از انقلاب به درد انقلاب میخورد. البته این زود متوجه خطر شدن احتمالا به خاطر ارتباطاتی بوده باشد که شهید جعفری با انقلابیون سنندج داشته و قبل از انقلاب هم برای سخنرانی به آنجا میرفته وی در شکل دادن به انقلابیون آنجا کمکهایی داده است.

اولین عملیات نظامی پس از انقلاب اسلامی

عملیات این پاسداران برای رهایی پادگان لشکر 28 سنندج از دست ضد انقلاب در 28 اسفند 1357 انجام میشود. شهید جعقری گزارش این فاجعه قریب الوقوع را به محضر امام خمینی ره و مسئولان دیگر در تهران میرساند. امام خمینی هم ایشان را به شهید قرنی ارجاع میدهد تا کارها با هماهنگی شهید قرنی که فرمانده ارتش بود انجام گیرد. شهید قرنی هم فرماندهی تام الختیار در غرب را به شهید سید محمد سعید جعفری می دهد. ایشان هم به کرمانشاه مراجعه نموده و به پادگان خضر زنده که محل آموزش جوانان انقلابی است می‌آید. با سخنانی عاشورایی که میکند و شعله شهادت را در دل آنان روشن مینماید گروه پاسداران را برای اعزام به سنندج آماده میکند. تعداد 28 الی 32 نفر از پاسداران انقلاب اسلامی کرمانشاه داوطلب اعزام به پادگان سنندج میشوند. پادگانی که به کلی توسط ضد انقلاب محاصره ی کامل شده است و بخش هایی از پادگان هم سقوط نموده است. چند روز پیشتر از این محور، انقلابیون سنندج( شاطر محمد رحمانپور و پسرش) توسط ضد انقلاب به شهادت رسیده اند. شاطر محمد با بیسیم به طور مکرر از تهران و کرمانشاه و... درخواست کمک می نماید و در آخرین بیسیمی که میزند میگوید که یادتان باشد که به کمک ما نیامدید. در حالی که اگر شما به جای ما بودید، خودمان را برای کمک به شما میرساندیم. البته راه زمینی کمک به آنان بسته بوده است. و شهید جعفری پس از گرفتن اختیارات تام از شهید قرنی، 28 نیروی داوطلب را در 28 اسفند 57 یه هوانیروز میبرد. پس از کش و قوس و جر و بحث هایی که خلبان ها ظاهرا نمی خواستند پرواز کنند، این 28 تن سوار بر هلی کوپتر شینوک می شوند و برای هلی برد در پادگانی که مسلح گشته است به سمت سنندج پرواز میکنند. در میان تیرباران ضدانقلاب که به سمت هلی کوپتر شلیک میکنند، نیروها پیاده میشوند و خود را به ساختمان ها میرسانند و این در حالی است که هر کدام با لباس های شخصی و یک قبضه ژ3 و خشابی به همراه آن برای آزادی پادگان اقدام میکنند. در طی چند روز که این نیرو ها به پادگان میرسند، بخشهایی از پادگان را آزاد میکنند. چند روز هم نیروهای تیپ 65 نوهد شیراز به آنان میپیوندند و به صورت حرفه ای تر مواضع ضد انقلاب را با سلاح های سنگین موجود در پادگان مورد هدف قرار می دهند. چند رو پس از آنکه موضع ضد انقلاب در سنندج متزلزل میگردد و پادگان آزاد میگردد. هیاتی با عنوان هیات حسن نیت با ریاست مرحوم طالقانی و همراهی شهید بهشتی و مرحوم هاشمی رفسنجانی و بنی صدر و... برای مذاکره وارد سنندج میگردندو.... در این عملیات که اولین عملیات نظامی پس از انقلاب اسلامی بود با موفقیت به انجام رسید. در این عملیات سه شهید تقدیم انقلاب شد.

جستارهای وابسته

شیر مرد کوچک!

منبع

دفتر تاریخ شفاهی کرمانشاه