تفاوت میان نسخههای «طبیب می تواند «روحانی» هم باشد»
از قصهی ما
(۱ نسخهٔ میانی ویرایششده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده) | |||
سطر ۲۳: | سطر ۲۳: | ||
[[رده: | [[رده: خراسان جنوبی]] | ||
[[رده:روحانیت خراسان جنوبی]] | [[رده:روحانیت خراسان جنوبی]] | ||
[[رده:کشاورزان خراسان جنوبی]] | [[رده:کشاورزان خراسان جنوبی]] | ||
سطر ۳۱: | سطر ۳۱: | ||
[[رده:عناصر]] | [[رده:عناصر]] | ||
[[رده:ملت قهرمان]] | [[رده:ملت قهرمان]] | ||
[[رده: مراکز]] |
نسخهٔ کنونی تا ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۰۲
«کشور و محل بدون روحانی، مکانی بدون طبیب است»... اعتقاد به این جمله ی امام خمینی (ره) باعث شده «حجت الاسلام علی احمدی» پس از پایان دوران تحصیلش در حوزه علمیه خراسان، راه کمک کردن به خلق خدا را در پیش بگیرد. علی احمدی نزدیک به ۱۰ سال است که در «روستای پیکوه»، کار تبلیغ را شروع کرده و به اهالی این روستا خدمت رسانی می کند.
ایشان در کنار فعالیت های تبلیغی، مذهبی و فرهنگی، کار کشاورزی و دامداری را نیز وظیفه خود می داند. او اعتقاد دارد که انسان های بزرگ هیچگاه از کار کردن خسته نمی شوند و به همین دلیل از صبح تا شب علاوه بر برنامه های فرهنگی و مذهبی، در نخلستان ها، مزارع و باغات سایر اهالی مشغول به بیل زدن، درو کردن و... است.
تصاویر بیشتر |
منابع
«امرار معاش روحانی کشاورز در کنار تبلیغ». خبرگزاری مهر. 1 آبان 97