تفاوت میان نسخه‌های «شب شعر عاشور»
(صفحه‌ای تازه حاوی «به جرئت می توان گفت شب شعر عاشورا، قدیمی ترین حرکت دنباله دار و موثر در ادبیا...» ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
[[رده: اهالی شیراز]] | [[رده: اهالی شیراز]] | ||
[[رده: ادبی]] | [[رده: ادبی]] | ||
[[رده: عناصر]] | |||
[[رده: وقایع]] | |||
[[رده: مراکز]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۲۳
به جرئت می توان گفت شب شعر عاشورا، قدیمی ترین حرکت دنباله دار و موثر در ادبیات آیینی قرن اخیر است که همچنان با قدرت به مسیر خود ادامه می دهد. نفس شکل گیری این شب شعر در سال های ابتدایی دهه 60 حکایت جالبی دارد. برپایی یک محفل کشوری در حیطه ادبیات آیینی، به عنوان یکی از موثرترین جریان ها در رشد کیفی و کمی این نوع ادبیات در سطح کشور و بعضا منطقه، جای مطالعه و تحقیق دارد. بسیاری از شاعران آیینی و مطرح حال حاضر، از طریق این جریان ظهور و بروز جدی یافته و مطرح شده اند.
ویژگی های شب شعر عاشور
-برای تامین منابع مالی به هیچ نهاد، گروه و یا حتی شخص وابسته نیست. از هزارتومان تا یک میلیارد تومان، به برگزاری این محفل کمک می شود اما از نام یا مهر و امضای خیرین شخصی و دولتی، حرفی به میان نمی آید. -از دوره اول برگزاری این مراسم، علی رغم برنامه ریزی های مقدماتی انجام شده، با پیشنهاد یکی از حضار هیئت اجرایی، تصمیم بر آن می شود که این برنامه به صورت سراسری و با دعوت از شاعران مطرح کشوری برگزار شود. -در همان دوره های ابتدایی، رگه هایی از به تکرار افتادن موضوعی و محتوایی این محفل به چشم می خورد. با پیشنهاد یکی از اعضا، مقرر می شود هرسال موضوعی برای سرایش اشعار آیینی انتخاب شده و دبیرخانه، فقط اشعار سروده شده ذیل این محور را تایید کند. در اینجا به جرئت می توان گفت که یکی از اساسی ترین دلایل ادامه دار شدن این محفل، همین انتخاب موضوع سالانه و جهت دهی به این جریان مهم شعر آیینی در سطح کشور بوده است. -دیگری ویژگی علی الظاهر سطحی اما بسیار تاثیرگذار، استفاده از حسینیه 15 خرداد در سال های ابتدایی برگزاری می باشد. به طوری هر سال عده ای کاملا خودجوش برای آماده سازی محیط، حضور به هم رسانده و در مهیا کردن شرایط برگزاری مراسم، همکاری و همراهی می کنند. از طرفی، محل اسکان شاعران مهمان در دوره اول، هتل همای شیراز درنظر گرفته می شود اما از دوره دوم به بعد، منزل مرحوم حاج حسین فرهنگ، میزبان شاعران و مدعوین غیرشیرازی و محل اسکان آنها می شود. این تغییر محل اسکان نه به دلیل کاهش هزینه های مالی، بلکه برای همدلی بیشتر بین شرکت کنندگان در این مراسم و حفظ جنبه های هیئتی و مردمی این محفل بوده است. خلاصه اینکه در این تحقیق یکی از مصداق های کار فرهنگیِ ادامه دار، مردمی و موفق بررسی خواهد شد.
