تفاوت میان نسخه‌های «زنی که یک عمر "عصای سفید" همسرش شد»

الگو‌ها و افراد محترم مورد وثوق در هر گروه، محله، روستا، شهر، استان و کشور و یا دین و مسلک وجود دارند که مایه مباهات و افتخار آن جمع هستند و تقدیر از چهره‌های ماندگار هم اقدامی قابل تحسین برای گرامیداشت هویت است که عدم اجرای مستمر آن به همراه شاخص‌های مشخص و کارشناسی از فضاهای خالی فرهنگی و اجتماعی استان مازندران و '''شهرستان سوادکوه''' است.

'''علی محمودی''' دبیر بازنشسته سوادکوه و از اولین دبیران دبیرستان‌های شهرستان است که متولد ۱۳۱۹ در '''قادی‌کلای زیراب''' شهرستان سوادکوه و از خانواده نیمه‌کارگری و نیمه‌کشاورزی است.

در دبستان عبدالحق به '''عنوان معلم و روزمزد تدریس می‌کرد''' و همچنان متوسطه را می‌خواند و سپس به مدرسه امیر‌معزی منتقل شد و تدریس هم می‌کرد و اول و دوم متوسطه را امتحان داد و قبول شد و کلاس دهم را در خرداد و کلاس یازدهم را در شهریور یک‌ساله اخذ کرد.

سپس برای دانشگاه آزمون داد که سال اول رد شد و سال دوم در '''دانشکده ادبیات دانشگاه تهران''' در رشته تاریخ قبول شد.

یک‌سال رفت و آمد به تهران داشت و سپس با نامه '''دکتر خانلری''' که سابقه وزارت آموزش و پرورش را داشت به بخش یک تهران منتقل شد و در '''دبیرستان بابک''' تدریس می‌کرد و به دانشگاه می‌رفت و در سال ۱۳۴۸ از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران لیسانس گرفت و با خواهر دوستش ازدواج کرد از دوستش خواست که نقش برادرش را برایش ایفا کند.

وی با بیان اینکه ایشان برای پیشرفت سوادکوه از تهران انتقالی گرفتند و به زیراب آمدند و همواره دغدغه کاهش مشکلات شهرستان را دارند، گفت: یادم می‌آید برای پیگیری وضعیت شهرستان تا بامداد پدران شهید و بزرگان شهر زیراب در منزل ما برای نگارش نامه‌ها و گزارش ها جلسه داشتند و با هم به تهران می‌رفتند تا پیگیر مسائل شهرستان باشند.