تفاوت میان نسخه‌های «مادر شهید با توسل به پسر شهیدش، عمل جراحی را به سلامت گذراند.»
Tkaaraazmaa (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «بندانگشتی گزارشگر: تابحال به پسرتان توسل کرده اید؟...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۶ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۰۵
گزارشگر: تابحال به پسرتان توسل کرده اید؟ اصلا آیا مادر شهید بودن شما باعث اتصال شما با عالم توکل و توسل شده است؟ چه در زمینه کاری چه در زمینه زندگی عادی منظورم است.
مادر شهید: بله البته. هربار هر مشکلی داشته ام به پسرم توسل کرده ام. چه مشکلات کاری و چه مشکلات و مسائل خانوادگی و جسمی. همیشه هم جواب گرفته ام.
مثلا یک بار قرار بود تیروئیدم را عمل کنم. دکتر اصرار داشت که من منصرف شوم زیرا بر اساس دریافت پزشکی او از وضعیت من، به احتمال خیلی زیاد بعد از عمل لال می شدم و توانایی تکلمم را از دست می دادم.
به او گفتم من لال نمی شوم، من پسری دارم که هربار مشکلی برایم پیش می آید به او توسل می کنم، با مسئولیت خودم مرا عمل کنید. شما وسیله اید و اصل دست کس دیگری است. من با بهترین واسطه نزد آن مهمترین رفته ام و ردخور ندارد. از من و پسرم امیر مهدی امضا گرفت و مرا عمل کرد. میگفت تمام مدت عمل یاد جملات من می افتاده و بعد از عمل معتقد بود معجزه ای رخ داده است.
