تفاوت میان نسخههای «بانوان روستای ویرانی»
از قصهی ما
سطر ۱۴: | سطر ۱۴: | ||
[[رده:مشهد]] | [[رده:مشهد]] | ||
[[رده:اهالی شاندیز]] | [[رده:اهالی شاندیز]] | ||
[[رده: | [[رده:دهه 60]] | ||
[[رده:نهضت سوادآموزی]] | [[رده:نهضت سوادآموزی]] | ||
[[رده:حافظه ملی]] | |||
[[رده:مسجد]] | |||
[[رده:نهصت سوادآموزی]] |
نسخهٔ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۰۴
زنان روستای ویرانی شاندیز تحت تاثیر صحبتهای معلمان نهضت سوادآموزی تصمیم میگیرند تا به جبهه کمک کنند. اولین اقدامشان خرید کتاب دعا، انجیر خشک و نخود و کشمش بود که آن را به مسجد بناها میآورند تا به جبههی کمک کنند. بعد از آن با انبار قدس جهاد سازندگی مشهد مرتبط میشوند تا از آن طریق کمک کنند، ولی به دلیل مسافت طولانی مشهد تا روستا تصمیم میگیرند در مسجد روستا فعالیتهای پشتیبانی جنگ را انجام دهند. زنان این روستا در دوران دفاع مقدس با کمک خیرین روستا فعالیتهای پشتیبانی از جنگ مانند پخت نانج، درست کردن رب، مربا و.... برای رزمندگان انجام می دادند.
جستارهای وابسته
منابع
دفتر مطالعات جبههی فرهنگی انقلاب اسلامی