حمله به مسجد

== حمله به مسجد ==متن بزرگ

به بهانه 27 آذر سالگرد شهادت آیت الله دکتر محمد مفتح

مسجد جاوید

«باغِ صبا» محله ارامنه و مرکزی برای سکونت اقلیت‌های دینی در تهران قدیم بود، با گذر سال‌ها و اضافه شدن جمعیت مسلمانان، ضرورت احداث یک مسجد احساس شد. سرانجام در سال 1349ش زمینی توسط «حاج عباس جاوید تجریشی» که خود ساکن محله باغِ صبا بود، وقف مسجد شد. این زمین به مساحت 250 متر در خیابان شمیران قدیم و کوچه‌ای که بعدها به نام شهید جوهرچی معروف شد، واقع شده بود.

در اوایل دهه 50 رژیم شاه با جریان‌ها و افرادی که فعالیت سیاسی و فرهنگی مخالف حکومت انجام می‌دادند به شدت برخورد می‌کرد و حتی اجازه فعالیت تبلیغی هم به چنین روحانیونی نمی‌داد. خیرین و بازاریان مسجد جاوید برای پیشنمازی به سراغ حجت‌الاسلام محمد مفتح رفتند و شهید در چنین شرایطی پیشنمازی این مسجد را قبول کردند، فعالیتی که سه سال بیشتر طول نکشید و رژیم مانع ادامه فعالیت این پایگاه مذهبی شد.

مراسم افتتاح پس از جلب رضایت مفتح برای اقامه نماز جماعت و سخنرانی شیخ فضل‌الله محلاتی و با حضور حجت‌الاسلام محمدتقی فلسفی و فخرالدین حجازی که از وعاظ ممنوع‌المنبر بودند، برگزار شد. در آغاز جمعیت کمی به مسجد می‌آمدند که به مرور بر تعدادشان افزوده شد؛ البته نماز جماعت ظهر و عصر به دلیل این‌که منطقه تا حدودی تجاری بود و نیز نزدیکیِ وزارت بهداری به مسجد و حضور کسبه و کارمندان وزارتخانه مذکور، از نماز مغرب و عشاء پرشورتر برگزار می‌شد.

مسجد جاوید پاتوقی برای جوانان انقلاب و تریبونی برای مبارزین علیه رژیم پهلوی شده بود، یک سال از تاسیس این مسجد نگذشته بود که کتابخانه‌ی مجهزی در آن به همت مردم و خیرین به وجود آمد و اندیشمندانی چون شهیدمطهری، شهید باهنر و آیت‌الله خامنه‌ای از طرف امام جماعت این مسجد برای تدریس معارف اسلامی دعوت می‌شدند.

سرانجام ساواک برای مقابله با چنین جریانی تصمیم گرفت شیخ محمد مفتح، امام جماعت مسجد که سرچشمه اصلی این جریان بود را با حمله به مسجد و در داخل این مکان مقدس دستگیر کند. شهید آیت‌الله دکتر محمد مفتح، مسجد جاوید را به صورت محلی برای تجمّع و تشکل نیروهای مسلمان و مبارز تبدیل کرد و آن را به سنگری دیگر در راه دفاع از ارزش‏های اسلامی و انقلابی قرار داد.

منبع

دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی