شکارچی خمینی

شهید عبدالرسول زرین یکی از شهدای کهگیلویه و بویراحمد است که سال ۱۳۲۰ در یکی از روستاهای توابع استان کهگیلویه و بویراحمد متولد شد. در چهار سالگی پدر و در ۶ سالگی مادرش را از دست داد و پس از مرگ آن دو، سرپرستی اش را دایی‌او برعهده گرفت. نوجوانی بیش نبود که تصمیم به هجرت از دیارش گرفت. او در سن ۱۵ سالگی بعد از طی طریق کوه و دشت تنها به اصفهان رسید و بعد از مدتی کار و تلاش تشکیل خانواده داد و در سن ۲۷ سالگی اقوامش را که در کودکی از آنها جدا شده بود، پیدا کرد. در شهر اصفهان منزل و مغازه‌ای با شغل لباس فروشی در حوالی مسجد باباعلی عسگر تهیه کرد. در تظاهرات ضدطاغوت شرکت می‌کرد و مزاحمت‌ و تهدیدهای ساواک بر ارادهی محکم و مومنانه‌اش برای تحقق فرامین امام خمینی (ره) کوچکترین خللی ایجاد نکرد. پس‌از پیروزی انقلاب‌اسلامی ایران و تهاجم نظامی استکبار، او لباس رزم پوشید. در این زمان عبدالرسول زرین که عضو سپاه اصفهان بود به غرب کشور اعزام شد و مردانه و هوشیارانه به سرکوب ضد انقلاب پرداخت. بعد از آن به جبهه‌ی جنوب شتافت و در کنار سردار شهید «حاج حسین خرازی» و سردار «رحیم صفوی» به نبرد پرداخت. وی در جبهه‌ها نقش منحصر به فردی ایفا کرد و در جنگ‌های نامنظم و دیگر عملیات‌ها به عنوان تک تیرانداز، نقش حساس و ظریف خود را بازی کرد و به گفته‌ی همرزمانش شکارچی خمینی لقب گرفت.

گردان تک نفره

شهید خرازی به ایشان لقب گردان تک نفره را داده بودند. بعد از کردستان ایشان همراه شهید خرازی به جبهه‌های جنوب رفتند. شهید خرازی همواره از ایشان به عنوان گردان تک نفره زرین نام می‌برد و در سخنرانی‌هایش در جاهای مختلف همواره به این نکته اشاره داشت و از دلاوری‌های عبدالرسول زرین سخن می‌گفت. به فرموده‌ی شهید خرازی، عبدالرسول به قدری خوب جنگیدن را بلد بود که گویی، رزمنده به دنیا آمده باشد. می‌گفت ما هر کجا کم می‌آوردیم، هر جا به مشکل بر می‌خوردیم، شهید زرین را می‌فرستادیم. ما ایشان را در جاهای بسیار مهم و حساس مستقر می‌کردیم و ایشان خیلی خوب و با خونسردی تمام قضایا را حل می‌کرد. تپه‌هایی که زرین به تنهایی فتح کرده بود به تپه‌های زرین معروف شده بودند.