خوک ،بچه ، آتش

جشن هنر شیراز و فساد جنسی در آن و اعتراض آیت الله محلاتی و شهید دستغیب:

در 26 مرداد سال 1356 نیز یازدهمین دوره جشن هنر در تخت جمشید با حضور فرح در تخت جمشید افتتاح گردید. درازترین نمایش تئاتر جهان به نام کوهستان کا با اجرای رابرت ویلسون کارگردان و نویسنده تئاتر تجربی آمریکایی در شیراز انجام شد و در آن نمایش بدون وقفه ۱۶۴ ساعت (هفت شبانه روز) به درازا کشید. بیش از ۴۷ بازیگر هفت روز پی در پی در صحنه بازی کردند. صحنه نمایش سیار بود و از پشت محله‌ای به نام باغ تکیه هفت تنان در دامنه کوه چهل مقام آغاز می‌شد و بالا و بالا می‌رفت. در شیب این کوه سن تئاتر ساخته شده بود و نیز جایگاهی برای سیصد و پنجاه تن تماشاچی، مردم در ساعت‌های گوناگون شبانه روز می‌توانستند تماشاچی نمایش‌ها باشند. این جشن علاوه بر تخت جمشید و نقش رستم در 15 نقطه دیگر شیراز نیز اجرا شد. در جریان این جشن هنر، یک گروه مجارستانی نمایشی با عنوان«خوک، بچه، آتش» به اجرا درآمد که در 31 مرداد با واکنش روزنامه های کیهان و اطلاعات رو به رو شد.

این نمایشنامه ظاهرا محتوایی انتقادی از وضعیت کنونی حاکم بر جامعه جهانی داشت که در آن از آدم کشی گروه مافیا تا قتل کودک و درد زایمان و تجاوز جنسی نشان داده شده بود. این نمایش برعکس تمام برنامه های هنری در پیاده رو های خیابان فردوسی شیراز و در مقابل عابران خیابانی به نمایش گذاشته شد که در یکی از صحنه های آن چندین عمل جنسی مرد و زن نشان داده شد. علما نیز در مرداد و شهریور سال 1356، به پیشنهاد آیت الله بهاءالدین محلاتی نسبت به جشن هنر اعتراض کردند. آیت الله بهاءالدین محلاتی پیشنهاد داد که علما پس از نماز جماعت نسبت به آن واکنش نشان دهند، لذا "آیت الله محلاتی"پس از اقامه نماز جماعت روز اول رمضان آن سال در مسجد مولا نسبت به جشن هنر اعتراض کرد و مسببان آن را مورد نکوهش قرار داد و گفت: « خدا لعنت کند مسببین جشن هنر را، خداوند لعنت نماید برگزار کنندگان جشن هنر را، خدا لعنت کند شرکت کنندگان در جشن هنر را.» و مردم همگی با صدای بلند آمین می گویند.

همچنین سید علی اصغر دستغیب در مسجدالرضا، سید احمد پیشوا در مسجد نو واکنش تندی نسبت به این موضوع نشان دادند. اما آیت الله سید عبدالحسین دستغیب واکنش شدیدتری نسبت به دیگران نشان داد و انتقادات متعددی نسبت به جشن هنر در مسجد جامع عتیق کرد.

ایشان در یکی از سخنرانی ها چنین گفت: «... یک چیزی شنیدم. جشن خوک. عجیب اسمی هم دارد. آنها که به اینجا می روند نر و ماده با هم از خوک هم پست ترند. ای لعنت بر آنها باد. تا کی این مملکت و این جوان ها را می خواهید گمراه کنید و به دست استعمار بدهید و منحرف کنید. این اولیا چکار می خواهند بکنند، ماه مبارک رمضان و این رقاصه ها آنها هم که می روند خرند. شیراز اهل علم بوده حال کرده اندش رقاص خانه، نمی گذارند دهن ما بسته باشد.»

گفته می شود که در این روز ماموران امنیتی در بیرون مسجد جامع ضبط صوت ها را توقیف و نوارها را می گرفتند تا این سخنرانی برای دولت دردسر و مشکلی ایجاد نکند. در یکی از گزارش ساواک در مورد اتفاقات رخ داده حول جشن هنر سال 56 آمده است که:« پیرو مذاکرات روزجاری که روحانیون تصمیم گرفته بودند ٬ فردا(5شهریر1356) به مساجد رفته و اقامه نماز نمایند و به وضع عادی ارائه دهند ٬ معهذا عصر روزجاری مشاهده گردید که در دو سه مسجد ٬ وعاظ مطالب شدیدی علیه جشن هنر عنوان و حتی در مسجدالرضایکی از مأمورین شهربانی را که با لباس شخصی بوده ٬ مضروب و دستگاه ضبط و نوار او را گرفتهاند. همچنین آیتالله محلاتی در مسجد ضمن بیاناتی عنوان نموده چنانچه برنامه جشن هنر امشب تعطیل نشود ٬ فردا مساجد و بازار تعطیل خواهند نمود. ضمناً اطلاع دیگر حاکیست دو نفر از روحانیون اصفهان با آیتالله محلاتی ضمن تماس تلفنی اظهار همدردی نمودند.»

در 20 مهرماه شهربانی از کمیسیون امنیت اجتماعی درخواست کرد تا "آیت الله دستغیب " را تبعید کند. ساواک تصمیم گیری را به بعد از ماه رمضان موکول کرد و تا آن زمان "آیت الله دستغیب " را ممنوع المنبر کرد.

منبع

دفتر تاریخ شفاهی شیراز-مقاله سیر حوادث انقلاب در شیراز