تفاوت میان نسخه‌های «صفحهٔ اصلی»
| سطر ۸: | سطر ۸: | ||
=سوژه‌های سینمایی= | =سوژه‌های سینمایی= | ||
در سینمایی که در پرداخت به مسائل و دغدغه و سوژه‌هایش دچار یک رکود و تکرار شده، چاره‌ای جزء شناسایی، معرفی و به رخ کشیدن قهرمان‌های جای‌جای ایران نداریم. قهرمان‌ها و سوژه‌هایی که ارزش، قابلیت و ضرورت روایت دارند. [[شهدا]]، [[اصناف]] مختلف، [[روستا]]ها، [[پیشرفت]] | در سینمایی که در پرداخت به مسائل و دغدغه و سوژه‌هایش دچار یک رکود و تکرار شده، چاره‌ای جزء شناسایی، معرفی و به رخ کشیدن قهرمان‌های جای‌جای ایران نداریم. قهرمان‌ها و سوژه‌هایی که ارزش، قابلیت و ضرورت روایت دارند. [[شهدا]]، [[اصناف]] مختلف، [[روستا]]ها، [[پیشرفت]]های [[اقتصادی]]، [[محرومیت‌زدایی]] و... همه و همه هزاران سوژه جذابی در خود دارند که آینه و بازتابی از هویت ایرانی و انقلابی ملت ما هستند. | ||
==اصناف== | ==اصناف== | ||
===نانواها=== | ===نانواها=== | ||
نسخهٔ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۵۵
کلید برگزاری جشنواره مردمی فیلم عمار اولین بار بعد از فتنه 88 زده شد، زمانی که جمعی از جوانان و فیلم‌سازان متعهد کشور آثاری را درباره فتنه تولید کرده بودند اما این آثار نه تنها حمایت نشد بلکه رسانه ملی و نهادهای مرتبط قدمی برای نمایش و دیده شدن این آثار بر نداشتند. این اتفاق باعث شکل‌گیری ایده برگزاری یک جشنواره مردمی برای دیده شدن این آثار شد. نام این جشنواره ـ که مبدأ شکل گیری و روش‌های نوین و متفاوتی در مقایسه با جشنواره‌های رایج دیگر داشت ـ به نام پرچمدار روشن‌گری و تبیین حق‌طلبانه در صدر اسلام، حضرت عمار یاسر مزیّن گشته و «جشنواره مردمی فیلم عمار» نام گرفت.
سوژه‌های سینمایی
در سینمایی که در پرداخت به مسائل و دغدغه و سوژه‌هایش دچار یک رکود و تکرار شده، چاره‌ای جزء شناسایی، معرفی و به رخ کشیدن قهرمان‌های جای‌جای ایران نداریم. قهرمان‌ها و سوژه‌هایی که ارزش، قابلیت و ضرورت روایت دارند. شهدا، اصناف مختلف، روستاها، پیشرفت‌های اقتصادی، محرومیت‌زدایی و... همه و همه هزاران سوژه جذابی در خود دارند که آینه و بازتابی از هویت ایرانی و انقلابی ملت ما هستند.
اصناف
نانواها
1. فرهنگ نجفی
نانوای ۶۲ ساله‌ای که آرزو داشت استاد دانشگاه شود اما وقتی تصمیم گرفت شغل پدر را ادامه دهد دانشگاه را به نانوایی‌اش آورد. در این نانوایی کتاب را در اختیار مردم می‌گذارد تا از این طریق سطح آگاهی خود را ارتقاء دهند و از معضلات جامعه دور باشند. او در آبان 98 در استان مرکزی شهرستان اراک دارفانی را وداع گفت.
2. روستای نان‌پزها - آقای رضایی
رضایی جوان معلول 32 ساله‌ای است که از 14 سالگی یک پای خود را در یک حادثه از دست داده است. وی با تلاش و پشتکار در روستای قوام‌آباد ده تنور نانوایی برپا کرده است و نقشی هرچند کوچک را در رونق تولید به خود اختصاص داده است. این نانها در سراسر یزد توزیع میشود.
3. نانوایی که فروشنده ندارد
در این محله آنقدر اعتماد بین مردم زیاد است که نانوا، نان های خود را روی میز می‌گذارد و خود مردم مبلغ نان را می‌پردازند بدون انکه صاحب مغازه آنجا باشد
صنایع دستی
1. عروسک دوتوک
این عروسک جزء صنایع دستی روستای تاجمیر خراسان جنوبی است که زنان روستایی آن را ساخته و از این طریق امرار معاش می‌کنند.این عروسک‌ها با استفاده از تکه پارچه‌های دورریز، پشم گوسفند و موی بز درست می‌شوند و با محیط زیست سازگار هستند. دوتوک‌ها از سال ۹۳ بعنوان میراث ناملموس ثبت ملی شده و حتی شهرت جهانی دارند. افراد در تلاشند که این عروسک، یک عروسک ملی در ایران و جایگزین عروسک های غربی شود.
پارچه‌فروش
1. چاپ باتیک:
جمیله قرنجیک از سال ۹۰ با انگیزه فراوان و بدون هیچ نوع آموزشی شروع به یادگیری چاپ باتیک کرد. چاپ باتیک روشی برای ایجاد طرح بر روی پارچه از طریق نوعی موم یا چسب است.
کتابدار
1. «ساجد آدم پیرا»:
ساجد آدم پیرا اهل دشتیاری سیستان و بلوچستان است. او با موتور خود یک کتابخانه سیار دارد که به روستاهای دشتیاری می رود و کتاب می‌برد. همچنین احیا عروسک‌های بومی منطقه دشتیاری و کمک به زنان سرپرست خانوار از دیگر کارهای آقای آدم پیرا است.
2. «اولین کتابفروش اراک»:
مهدیه احمدی متولد 1376 از کودکی با کتاب سرو کار داشته است.پدربزرگ مهدیه اولین کتابفروشِ اراک بوده و در حالِ حاضر پدر و خواهران و برادرِ مهدیه در اراک کتابفروشی دارند.اما مهدیه به فکر یک نوآوری در این کار بود. تا اینکه به فکرِ کتابفروشیِ سیار افتاد.مهدیه بخاطرِ سنِ کمش گواهینامه پایه یک ندارد و تا دو سالِ دیگر نمیتواند با مینی بوس رانندگی کند. کتابفروشیِ او فعلا در یک مکان ثابت هست ، تا او بتواند به سنِ قانونیِ گواهینامه پایه یک برسد.
محرومیت‌زدایی
1. جنوب کرمان
آقای ایمان کهوری کارشناس ارشد مدیریت رسانه دارد، بعد از تحصیلات به زادگاهش کهنو برگشته است. او یک فعال فرهنگی اجتماعی و اقتصادی در جنوب کرمان است. او یک کارآفرین است. به کمک جوانان جنوب کرمان کارهای زیادی انجام دادند، به عنوان مثال چند میوه ای که متناسب بوم منطقه شان بوده را کشت دادند و پس از موفقیت به کشاورزان کمک کردند تا زراعتی داشته باشند با بهره وری بالا و مناسب بوم منطقه. یا کمپین نه به پلاستیک راه انداختند، و یا در فروش محصولات مردم کمک می دادند.
اقتصادی
1. آرزوی کودکی
رحیم پُرکَم و همسرش خدیجه جوادزاده برای گذران زندگی و امرار معاش براساس دانش و علم خود به سراغ یک کارآفرینی و تولید ملی رفتند. آن‌ها در سال ۹۶ که از سوی مقام معظم رهبری به نام «اقتصاد مقاومتی: تولید- اشتغال» نامگذاری شده بود، تصمیم گرفتند از کار اداری کناره گیری کرده و دست روی پای خود بگذارند و کسب و کار خود را راه‌اندازی کنند، برای همین سراغ آرزوی کودکی خود رفتند تا برای کودکان اسباب‌بازی تولید کنند.
