تفاوت میان نسخه‌های «از کشاورزی و کارگری تا شهادت»
حسین عباسپور (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''شهید «جلال جعفریان»''' در سال 1318 در تبریز چشم به جهان گشود. وی پس از پیروزی ان...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۹ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۴۴
شهید «جلال جعفریان» در سال 1318 در تبریز چشم به جهان گشود. وی پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی درصدد دفاع از انقلاب اسلامی بود که در تاریخ 26 مردادماه 1360 در تبریز مورد هجوم منافقین کوردل قرار گرفته و به شهادت رسید.
زندگی‌نامه شهید:
شهید «جلال جعفریان» در سال 1318 در تبریز چشم به جهان گشود. وی تا سن 15 سالگی در هریس مشغول به شغل کشاورزی بود تا از این راه بتواند طلب روزی نماید. پس از مدت‌ها به تهران مراجعت نمود و به شغل کارگری مشغول شد. مدت 6 ساله اقامت وی در تهران بر آگاهی‌های او در مسائل اجتماعی افزود. پس از مدتی به تبریز آمد و به طور پراکنده مشغول به کارگری شد. در سال 1348 ازدواج کرد و در همان سال در کارخانه ایدم مشغول به کار شد و به سرعت به عنوان کارگری فعال و کوشا و مبارزی صدیق در راه عقیده و ایمانش مطرح شد. اخلاقیات جلال چه در کارخانه و چه در منزل قابل تمجید و تحسین است به طوری که کمتر کسی بود که از او ناراحت شده باشد. وی وقتی که انجمن اسلامی جهت تعیین شورای مرکزی رای‌گیری نمود، بیشترین رای را بر خود اختصاص داد. شهید جعفریان در سطح کارخانه اصرار بر طاغوت‌زدایی داشت. کسانی که به رژیم شاه خدمت کرده بودند همیشه مورد هدف این شهید والامقام بودند. این روحیه طاغوت‌زدایی شهید تا آن‌جا بود که وقتی مورد ضرب و شتم قرار گرفت. در بیمارستان به برادران انجمن اسلامی سفارش می‌کرد که مواظب آن دسته از کسانی که جز ضربه زدن به بیت‌المال و کارخانه هدفی ندارند، باشند. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز در کارخانه استوار و مقاوم از انقلاب دفاع می‌کرد. وی که خار چشم دشمنان انقلاب و منافقان کینه‌توز واقع شده بود در تاریخ 26 مردادماه 1360 در هنگامی که از محل کارش به خانه برمی‌گشت مورد هدف مزدوران اجنبی قرار گرفت و هنگام شهادت نیز به بازماندگانش دو وصیت بر جای گذاشت که اولی از امام خمینی مواظب کنید و دومی بچه‌های مرا تنها نگذارید.
