صفحهٔ اصلی

جشنواره مردمی فیلم عمار

کلید برگزاری جشنواره مردمی فیلم عمار اولین بار بعد از فتنه 88 زده شد، زمانی که جمعی از جوانان و فیلم‌سازان متعهد کشور آثاری را درباره فتنه تولید کرده بودند اما این آثار نه تنها حمایت نشد بلکه رسانه ملی و نهادهای مرتبط قدمی برای نمایش و دیده شدن این آثار بر نداشتند. این اتفاق باعث شکل‌گیری ایده برگزاری یک جشنواره مردمی برای دیده شدن این آثار شد. نام این جشنواره ـ که مبدأ شکل گیری و روش‌های نوین و متفاوتی در مقایسه با جشنواره‌های رایج دیگر داشت ـ به نام پرچمدار روشن‌گری و تبیین حق‌طلبانه در صدر اسلام، حضرت عمار یاسر مزیّن گشته و «جشنواره مردمی فیلم عمار» نام گرفت.

سوژه‌های سینمایی

اصناف

نانواها

1. فرهنگ نجفی

نانوای ۶۲ ساله‌ای که آرزو داشت استاد دانشگاه شود اما وقتی تصمیم گرفت شغل پدر را ادامه دهد دانشگاه را به نانوایی‌اش آورد. در این نانوایی کتاب را در اختیار مردم می‌گذارد تا از این طریق سطح آگاهی خود را ارتقاء دهند و از معضلات جامعه دور باشند.‌ او در آبان 98 در استان مرکزی شهرستان اراک دارفانی را وداع گفت.

2. روستای نان‌پزها - آقای رضایی

رضایی جوان معلول 32 ساله‌ای است که از 14 سالگی یک پای خود را در یک حادثه از دست داده است. وی با تلاش و پشتکار در روستای قوام‌آباد ده تنور نانوایی برپا کرده است و نقشی هرچند کوچک را در رونق تولید به خود اختصاص داده است. این نانها در سراسر یزد توزیع میشود.

3. نانوایی که فروشنده ندارد

در این محله آنقدر اعتماد بین مردم زیاد است که نانوا، نان های خود را روی میز می‌گذارد و خود مردم مبلغ نان را می‌پردازند بدون انکه صاحب مغازه آنجا باشد

صنایع دستی

عروسک دوتوک

این عروسک جزء صنایع دستی روستای تاجمیر خراسان جنوبی است که زنان روستایی آن را ساخته و از این طریق امرار معاش می‌کنند.این عروسک‌ها با استفاده از تکه پارچه‌های دورریز، پشم گوسفند و موی بز درست می‌شوند و با محیط زیست سازگار هستند. دوتوک‌ها از سال ۹۳ بعنوان میراث ناملموس ثبت ملی شده و حتی شهرت جهانی دارند. افراد در تلاشند که این عروسک، یک عروسک ملی در ایران و جایگزین عروسک های غربی شود.

پارچه‌فروش

چاپ باتیک

جمیله قرنجیک از سال ۹۰ با انگیزه فراوان و بدون هیچ نوع آموزشی شروع به یادگیری چاپ باتیک کرد. چاپ باتیک روشی برای ایجاد طرح بر روی پارچه از طریق نوعی موم یا چسب است.

روستا

«هوجقان»

«هوجقان» روستایی خوش آب و هوا در نزدیکی شهرستان مرند است. ساکنان این روستا از زمان های دور، به بافت پارچه ویژه ای به نام «بز» مشغول بودند که به آغ بز(بز سفید) معروف بوده اما از حدود ۵۰ سال پیش به بعد با آمدن پارچه های جدید، صنعت بزبافی در روستا از بین رفت و جای خود را به بافت انواع فتیله، کمربند اسلحه و... داد و در سال های اخیر بافت لوازم مورد نیاز مبل هم در سطح روستا رونق پیدا کرده که در کنار آنها چندین کارخانه بزرگ نخ تابی نیز مشغول فعالیت هستند. اما مردم این دیار از قدیم الایام، با بافتن فتیله‌ های چراغ، تولیدات خود را به سراسر کشور عرضه می‌ کردند، اما با کم سو شدن چراغ های نفتی و جایگزین شدن وسائل مدرن گازسوز، صنعت فتیله بافی دیگر مشتری چندانی ندارد؛ بعد از کم رونق شدن آن صنعت، مردم صنعت‌ گر این روستا به بافتن «فانوسقه» یا کمربندهای نظامی و نوار کفش پرداختند، مردم این روستا با این صنعت نقش مهمی در دوران دفاع مقدس ایفا کردند و به کمک رزمندگان آمدند.

روستای «فشتکه»

لیلا گلزار اهل روستای فشتکه شهرستان رشت است که در روستای خود مانده و بهورز و مسوول خانه بهداشت است، این خانم ایده ای برای زباله های روستا اجرا کرده و موفق بوده است. این ایده را به کمک زنان روستا از سال 99 پیگیری کرده است. حالا مردم این روستا زباله ها را تفکیک می‌کنند و زباله‌های تر را کمپوست کرده و مورد استفاده کشاورزی قرار می‌دهند. یکی از ویژگی های روستاها در قدیم این بوده که هیچوقت مفهومی به اسم زباله وجود نداشت، زیرا همه چیز کاربردی بوده، یا درنهایت خوراک دام و طیور می‌شده است، اما درحال حاضر روستاها از فرهنگ اصیل خود فاصله گرفته و تولید کننده زباله شده‌اند.

«عرقیات گیاهی روستای شنه»

سیدطالب طاهری از تولید کنندگان موفق عرقیات گیاهی در روستای 'شنه ' خرمشهر استان خوزستان است. این کارآفرین سال 1381 قصد داشت تا با خرید خودرو، مسافر کشی کند، اما وقتی برای خرید خودرو به شیراز می‌رود یکی از بستگانش به او توصیه‌ی این کار تولیدی را می کند. او تصمیم می‌گیرد به جای خرید خودرو سرمایه 17 میلیون تومانی خود را صرف تولید کند. حالا او یک کارآفرین موفق است که زمینه اشتغال دیگران را هم فراهم کرده است.

کتابدار

«ساجد آدم پیرا»

ساجد آدم پیرا اهل دشتیاری سیستان و بلوچستان است. او با موتور خود یک کتابخانه سیار دارد که به روستاهای دشتیاری می رود و کتاب می‌برد. همچنین احیا عروسک‌های بومی منطقه دشتیاری و کمک به زنان سرپرست خانوار از دیگر کارهای آقای آدم پیرا است.

«اولین کتابفروش اراک»

مهدیه احمدی متولد 1376 از کودکی با کتاب سرو کار داشته است.پدربزرگ مهدیه اولین کتابفروشِ اراک بوده و در حالِ حاضر پدر و خواهران و برادرِ مهدیه در اراک کتابفروشی دارند.اما مهدیه به فکر یک نوآوری در این کار بود. تا اینکه به فکرِ کتابفروشیِ سیار افتاد.مهدیه بخاطرِ سنِ کمش گواهینامه پایه یک ندارد و تا دو سالِ دیگر نمیتواند با مینی بوس رانندگی کند.کتابفروشیِ او فعلا در یک مکان ثابت هست ، تا او بتواند به سنِ قانونیِ گواهینامه پایه یک برسد.