نمایش مبدأ برای یکی از اهالی نگل: قرآن نگل هرگز گم نمی شود

روستای نگل یکی دیگر از مقاصد سفر به کردستان بود. در این روستا قرآنی قدمی وجود دارد که باعث شده گردشگران زیادی جذب این روستا شوند. امینی راهنمای موزه نگل می گوید که چوپانی از روستای بالایی یعنی روستان «ده کن» یا روستای «کهن» به نگل می آید و هنگام چرا دادن گوسفندانش گلی را می چیند. زیر ریشه آن گل صندوقچه ای بود که در آن قرآنی قدیمی قرار داشت، و به همین دلیل قرآن نگل به «نوگل» نیز معروف است. به دلیل شباهت این قرآن به پوست آهو، معروف به «آهو» هم هست. این قرآن که مربوط به قرن هفتم و زمان حجاج بن یوسف است، بین مردم منطقه اهمیت بسیاری دارد.
این قرآن چند بار دزدیده شده است. '''مردم روستا معتقدند که قرآن حتی اگر دزدیده شود خودش دوباره به نگل بر می گردد''' مردم روستا آن قدر به این قرآن علاقه دارند که تاکنون اجازه جابه جایی آن را تحت هیچ عنوانی به هیچ نهادی نداده اند و '''به دستور مقام معظم رهبری محفظه شیشه ای ضدسرقت برای نگه داری این قرآن در مسجد نگل یا همان دروازه قرآن ساخته شده است.'''
این قرآن قدیمی، در کنار طبیعت بکر، این روستا را به مقصد گردشگری داخلی تبدیل کرده است. همچنین گردشگران خارجی زیادی از عراق و سایر کشورهای عربی برای دیدن این قرآن به روستای نگل می آیند.
<ref>اقای امینی</ref>
[[رده: اهالي کردستان]] 
[[رده: روستای نگل]]
[[رده: آثار]]
[[رده: وقایع]]