تفاوت میان نسخه‌های «احیای دستگاه نخ ریسی»
از قصه‌ی ما
| سطر ۹: | سطر ۹: | ||
[[رده:اهالی کردکوی]] | [[رده:اهالی کردکوی]] | ||
[[رده:روستای بالاجاده]] | [[رده:روستای بالاجاده]] | ||
[[رده: آثار]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
[https://www.yjc.ir/fa/news/7490730/%D8%A7%D8%AD%DB%8C%D8%A7%DB%8C-%D9%87%D9%86%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%85%D9%88%D8%B4-%D8%B4%D8%AF%D9%87 احیای هنر فراموش شده] | [https://www.yjc.ir/fa/news/7490730/%D8%A7%D8%AD%DB%8C%D8%A7%DB%8C-%D9%87%D9%86%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%85%D9%88%D8%B4-%D8%B4%D8%AF%D9%87 احیای هنر فراموش شده] | ||
نسخهٔ ۳۰ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۵۶
چَل و چَلیجه (دستگاه نخ ریسی) از دیرباز برای استفاده مردم روستا‌های غرب استان گلستان بوده است. اکنون مردم روستای بالاجاده شهرستان کردکوی از این دستگاه نخ ریسی برای بافت سفره و پارچه‌های صنایع دستی استفاده میکنند. آقای حسینعلی معماری از مردان زحمتکش روستای بالاجاده است که در جهت احیای این هنر دستی قدیمی اقدام کرده و مدت ۱۰ سال است که ساخت این دستگاه را در منزل خود انجام میدهد. وی برای ساخت چَل و چلیجه مجبور است به جنگل بالادستی روستا برود. حسینعلی پس از سابیدن این چوب‌های جنگلی تکه تکه‌های آن را بهم متصل کرده و با دقت فراوان چَل و چلیجه را در اندازه‌های مختلف میسازد.
