نوشابه فروشی در زمان جنگ

از قصه‌ی ما
نسخهٔ تاریخ ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۸ توسط ابوالفضل بکرای (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
علی تگری

گوشه پیاده‌رو، تشتی پر از یخ و نوشابه‌هایی تگری؛ به همین سادگی! داستان «علی دلفی» مشهور به «علی تگری» دقیقاً از سال ۶۶ و اواخر جنگ تحمیلی آغاز شد؛ زمانی که علی و ۲ برادرش در شهر جنگ‎زده‌ی اهواز به دنبال راهی برای امرار معاش خانواده بودند. آن‌ها روزی به این نتیجه رسیدند که چند جعبه نوشابه سهمیه‌ای بگیرند و در سه‌راهی «خیابان خرم‌کوشک اهواز» که آن زمان محل تردد زیاد مردم بود، نوشابه تگری و خنک بفروشند؛ کسب و کاری که با گذشت بیش از ۳۰ سال، هنوز پابرجاست...

علی تگری 53 ساله، حتی مغازه‌ای برای فروش نوشیدنی‌های تگری‌اش ندارد، اما سال‌ها توانسته تاب بیاورد و با سختی کار کنار بیاید و بشود؛ به همین دلیل اسم او به یکی از بِرند‌ها و جاذبه‌های گردشگری خوزستان تبدیل شده است، آنقدر که هر مسافر غریبه‌ای دوست دارد با او عکسی به یادگار داشته باشد. علی تگری نمونه‌ای است از آن دست مردمانی که سرمایه آن‌ها نه ثروتی کلان است نه مدرکی آنچنانی. سرمایه آن‌ها تنها کار است و مردمداری.


محتوای بیشتر
مجموعه تصاویر فیلم


منابع

«علی تگری». باشگاه خبرنگاران جوان. 1 مرداد 98 «علی تگری اهواز». آپارات.