تفاوت میان نسخه‌های «سید حسن سیادتی»
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''آیت الله سید حسن سیادتی''' سید حسن سیادتی در روستای ایزی سبزوار به دنیا آمد....» ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
مردم سبزوار کشف و کرامات زیادی را به او نسبت می‌دهند اما فرزندش سید مصطفی تنها دو مورد را می‌پذیرد و مابقی را رد می‌کند. از آن دو یکی خبری است غیبی که به سید مصطفی داده و مدتی بعد وقوع یافته است و دیگری نماز بارانی است که در نوروز 1328 خورشیدی خواندند و این نماز در خراسان معروف بوده است. | مردم سبزوار کشف و کرامات زیادی را به او نسبت می‌دهند اما فرزندش سید مصطفی تنها دو مورد را می‌پذیرد و مابقی را رد می‌کند. از آن دو یکی خبری است غیبی که به سید مصطفی داده و مدتی بعد وقوع یافته است و دیگری نماز بارانی است که در نوروز 1328 خورشیدی خواندند و این نماز در خراسان معروف بوده است. | ||
[[رده: آیت الله سید حسن سیادتی | [[رده: آیت الله سید حسن سیادتی ]] | ||
[[رده: سبزوار | [[رده: سبزوار]] | ||
[[رده: روحانیت ]] | [[رده: روحانیت]] | ||
[[رده:عناصر]] | |||
[[رده:خراسان رضوی]] | |||
[[رده:مراکز]] | |||
[[رده:پیش از انقلاب]] | |||
نسخهٔ ۳ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۳۱
آیت الله سید حسن سیادتی
سید حسن سیادتی در روستای ایزی سبزوار به دنیا آمد. پدرش میرزا اسماعیل کشاورزی ساده بود. سید حسن قرآن، کتب فارسی و مقداری صرف و نحو را نزد ملایان ایزی آموخت. در اوایل شانزده سالگی به سبزوار آمد، در سلک طلاب مدرسۀ فصیحیه در آمد و بعد از مدتی استاد قابلی شد. وی پس از تدریس دو دوره «رسائل» و «مکاسب» در 1337 قمری به نجف رفت. شانزده سال در آنجا بوده و از سید ابوالحسن اصفهانی و آقامیرزا حسین نائینی استفاده‌ها برده و تقریرات فقه و اصول هر دو استاد را در شش جلد نوشت.10
بازگشت به دیار
او در 1353 قمری برابر 1313 خورشیدی به سبزوار بازگشت و در 1322 خورشیدی حوزۀ علمیۀ سبزوار را که در عصر رضا شاه متلاشی شده بود، راهاندازی نمود. به اطراف سبزوار نامه‌ها فرستاد و از علاقه‌مندان به حضور در مدارس و حوزۀ علمیۀ شهر دعوت نمود. او در سال 1341 خورشیدی مسجدی ساخت که امروزه آرامگاهش در آن واقع است. وی پس از آن که به حج مشرف شد، در عصر یکشنبه 23 رمضان 1385 برابر 26 دی ماه 1344 خورشیدی طی یک کسالت و نقاهت طولانی، دیده از جهان فرو بست.
کشف و کرامات .
مردم سبزوار کشف و کرامات زیادی را به او نسبت می‌دهند اما فرزندش سید مصطفی تنها دو مورد را می‌پذیرد و مابقی را رد می‌کند. از آن دو یکی خبری است غیبی که به سید مصطفی داده و مدتی بعد وقوع یافته است و دیگری نماز بارانی است که در نوروز 1328 خورشیدی خواندند و این نماز در خراسان معروف بوده است.
